Berdasarkan maklumat yang diberikan dalam petikan di bawah, sediakan satu jadual untuk menunjukkan perbezaan peruntukan perbelanjaan sektor ekonomi Kerajaan Persekutuan antara Rancangan Malaysia Ketujuh dengan Rancangan Malaysia Kelapan.
" ... Hampir 42.68% peruntukan bagi sektor ekonomi untuk tempoh tahun 1996 hingga tahun 2000 ditumpukan kepada aktiviti pengangkutan dan nilai peruntukan sebenar bagi bidang ini telah meningkat sebanyak RM3013 juta dalam peruntukan yang dibuat bagi tempoh tahun 2001 hingga tahun 2005."
Peruntukan berkenaan yang dimaksudkan antara lainnya adalah bagi tujuan pembinaan beberapa lebuh raya dan juga untuk memperbaik jalan persekutuan dan pembesaran pelabuhan serta beberapa buah lapangan terbang.
Daripada sejumlah RM29 875 juta belanjawan yang diperuntukkan dalam Rancangan Malaysia Ketujuh, sebanyak RM6685 juta adalah bagi tujuan pertanian, iaitu meliputi aktiviti penanaman padi, subsidi baja dan harga padi, penanaman sayur-sayuran serta kegiatan penternakan haiwan dan ikan air tawar. Peruntukan ini bagaimanapun berkurang sebanyak 18.33% kepada RM5459.6 juta bagi tempoh pelaksanaan Rancangan Malaysia Kelapan itu.
Sementara itu, sektor perdagangan dan perindustrian disediakan dengan kira-kira 16.85% daripada keseluruhan peruntukan dalam Rancangan Malaysia Ketujuh, dan angka berkenaan bertambah sebanyak 16.5% menjadi RM5864.5 juta dalam tempoh rancangan pembangunan berikutnya.
Peruntukan yang keempat penting dalam kedua-dua tempoh rancangan pembangunan itu adalah bagi tujuan sumber air, iaitu masing-masing 12.19% daripada jumlah peruntukan perbelanjaan Rancangan Malaysia Ketujuh dan 11.96% daripada jumlah peruntukan perbelanjaan sebanyak RM33 706 juta bagi Rancangan Malaysia Kelapan. Walau bagaimanapun, peruntukan bagi pembangunan sumber mineral dalam Rancangan Malaysia Kelapan nampaknya mengalami kemerosotan sebanyak 18.73% daripada RM55 juta yang diperuntukkan dalam Rancangan Malaysia Ketujuh. Demikian juga, bidang komunikasi diperuntukkan sebanyak RM 58 juta b agi tempoh Rancangan Malaysia Kelapan.Peruntukan ini berkurang sebanyak 31.03% daripada yang diperuntukkan dalam tempoh Rancangan Malaysia Ketujuh yang berjumlah RM84.1 juta.
Sektor yang semakin mendapat perhatian dan disediakan peruntukan yang lebih banyak ialah kajian kemungkinan, iaitu meningkat hampir sebanyak 71.54% daripada peruntukan dalam Rancangan Malaysia Ketujuh yang bernilai RM130 juta. Sektor penyelidikan dan pembangunan (R & D) diperuntukkan sejumlah RM2261 juta bagi tempoh Rancangan Malaysia Kelapan. Ini memperlihatkan pertambahan sebanyak RM766.4 juta daripada peruntukan bagi sektor penyelidikan dan pembangunan dalam rancangan sebelumnya.
(Disesuaikan daripada Rancangan Malaysia Kelapan, 2000 - 2005)
Monday, May 31, 2010
Jadual: Praktis 5
Berdasarkan maklumat dalam petikan di bawah, sediakan satu jadual untuk menunjukkan jumlah tenaga buruh, bilangan yang bekerja dan kadar pengangguran bagi tahun 2001 hingga anggaran 2006.
Masalah pengangguran wujud di sesebuah negara akibat daripada kekurangan penawaran sesuatu pekerjaan berbanding dengan permintaannya. Pada tahun 2001, tenaga buruh berjumlah 9 699.8 ribu orang. Daripada jumlah tersebut, bilangan orang yang bekerja ialah seramai 9 341.1 ribu orang, manakala bilangan yang menganggur berjumlah 358.4 ribu orang dengan kadar penganggurannya sebanyak 3.70%.
Walau bagaimanapun, kadar pengangguran menurun dengan ketara sebanyak 0.22% apabila jumlah orang yang bekerja seramai 9542.1 ribu orang daripada sejumlah 9 886.2 ribu orang tenaga buruh pada tahun 2002.
Pada tahun 2003 pula, bilangan orang yang bekerja bertambah sebanyak 324.6 ribu orang berbanding dengan tahun sebelumnya, manakala jumlah tenaga buruh pada tahun ini berjumlah 10239.6 ribu orang. Pertambahan jumlah orang yang bekerja ini menyebabkan kadar pengangguran masih rendah pada paras 3.64%.
Sungguhpun bilangan orang yang bekerja semakin bertambah hampir 3.6% menjadi 10 222.0 ribu orang pada tahun 2004, namun bilangan penganggur hampir tidak berubah, iaitu dengan jumlah 365.7 ribu orang. Bilangan penganggur yang stabil ini menyebabkan kadar pengangguran menurun dengan agak perlahan kepada 3.45%.
Seterusnya, pada tahun 2005, jumlah tenaga buruh adalah seramai 10 926.6 ribu orang dan dianggarkan meningkat ke paras 11 278.2 ribu orang pada tahun 2006, manakala bilangan yang menganggur masing-masing berjumlah 379.1 ribu orang dan 402.9 ribu orang. Begitu juga bagi bilangan orang yang bekerja memperlihatkan pertambahan sebanyak 325.5 ribu orang pada tahun 2005 berbanding dengan tahun 2004 dan dengan kadar penganggurannya 3.45%. Pada tahun 2006, dianggarkan bilangan orang yang bekerja ialah 10875.3 ribu orang manakala kadar penganggurannya dijangka meningkat sebanyak 0.12% berbanding dengan tahun 2005.
(Disesuaikan daripada Laporan Perangkaan, 2005 dan 2006, Jabatan Perangkaan Malaysia)
Masalah pengangguran wujud di sesebuah negara akibat daripada kekurangan penawaran sesuatu pekerjaan berbanding dengan permintaannya. Pada tahun 2001, tenaga buruh berjumlah 9 699.8 ribu orang. Daripada jumlah tersebut, bilangan orang yang bekerja ialah seramai 9 341.1 ribu orang, manakala bilangan yang menganggur berjumlah 358.4 ribu orang dengan kadar penganggurannya sebanyak 3.70%.
Walau bagaimanapun, kadar pengangguran menurun dengan ketara sebanyak 0.22% apabila jumlah orang yang bekerja seramai 9542.1 ribu orang daripada sejumlah 9 886.2 ribu orang tenaga buruh pada tahun 2002.
Pada tahun 2003 pula, bilangan orang yang bekerja bertambah sebanyak 324.6 ribu orang berbanding dengan tahun sebelumnya, manakala jumlah tenaga buruh pada tahun ini berjumlah 10239.6 ribu orang. Pertambahan jumlah orang yang bekerja ini menyebabkan kadar pengangguran masih rendah pada paras 3.64%.
Sungguhpun bilangan orang yang bekerja semakin bertambah hampir 3.6% menjadi 10 222.0 ribu orang pada tahun 2004, namun bilangan penganggur hampir tidak berubah, iaitu dengan jumlah 365.7 ribu orang. Bilangan penganggur yang stabil ini menyebabkan kadar pengangguran menurun dengan agak perlahan kepada 3.45%.
Seterusnya, pada tahun 2005, jumlah tenaga buruh adalah seramai 10 926.6 ribu orang dan dianggarkan meningkat ke paras 11 278.2 ribu orang pada tahun 2006, manakala bilangan yang menganggur masing-masing berjumlah 379.1 ribu orang dan 402.9 ribu orang. Begitu juga bagi bilangan orang yang bekerja memperlihatkan pertambahan sebanyak 325.5 ribu orang pada tahun 2005 berbanding dengan tahun 2004 dan dengan kadar penganggurannya 3.45%. Pada tahun 2006, dianggarkan bilangan orang yang bekerja ialah 10875.3 ribu orang manakala kadar penganggurannya dijangka meningkat sebanyak 0.12% berbanding dengan tahun 2005.
(Disesuaikan daripada Laporan Perangkaan, 2005 dan 2006, Jabatan Perangkaan Malaysia)
Jadual: Praktis 1
Berdasarkan maklumat dalam petikan di bawah, sediakan satu jadual untuk menunjukkan jumlah peruntukan pembangunan kemudahan asas mengikut jenis bagi Rancangan Malaysia Kelima hingga Rancangan Malaysia Kesembilan.
Sejak Malaysia mencapai kemerdekaan, kerajaan Malaysia telah berusaha untuk menyediakan kemudahan asas seperti bekalan air dan elektrik untuk keselesaan rakyat sama ada di kawasan bandar mahupun di kawasan luar bandar. Menurut statistik yang dikeluarkan oleh UNESCO, Pertubuhan Bangsa¬bangsa Bersatu, penduduk Malaysia merupakan golongan yang beruntung kerana kemudahan asas yang disediakan di negara ini adalah yang terbaik dalam kalangan negara ASEAN.
Di bawah Rancangan Malaysia Kelima (RMK-5), kerajaan Malaysia telah memperuntukkan sejumlah RM824 juta untuk pembangunan kemudahan asas. Daripada jumlah tersebut, peruntukan bagi bekalan elektrik ialah RM530.7 juta atau 64.41%. Ketika itu, kebanyakan penduduk luar bandar masih menggunakan lilin dan pelita pada waktu malam. Sementara itu, RM133.8 juta daripada jumlah peruntukan di bawah RMK-5 adalah untuk menyediakan kemudahan telekomunikasi di lokasi yang strategik. Peruntukan selebihnya, iaitu 18.18% daripada jumlah peruntukan di bawah RMK-5, disalurkan bagi tujuan penyediaan bekalan air, manakala peruntukan bagi penyediaan telefon awam ialah RM9.7 juta.
Jumlah peruntukan bagi kemudahan asas telah meningkat kepada RM1071.6 juta di bawah Rancangan Malaysia Keenam (RMK-6) dan terus meningkat di bawah Rancangan Malaysia Ketujuh (RMK-7) yang memperuntukkan RM1945.7 juta. Penambahan peruntukan ini bertujuan memperluas kemudahan asas ke kawasan luar bandar.
Di bawah RMK-6, bekalan elektrik mendapat peruntukan sebanyak RM634 juta berbanding dengan peruntukan sebanyak RM886.2 juta di bawah RMK¬7. Kerja pembetungan telah mula dijalankan dengan peruntukan sebanyak RM12.5 juta di bawah RMK-6. Kemudahan
telekomunikasi pula menerima peruntukan sebanyak RM222.7 juta, manakala peruntukan kemudahan telefon awam ialah RM14.9 juta.
Di bawah RMK-7, kawasan kampung dan kawasan perumahan baru telah dibekalkan dengan kemudahan air dan telekomunikasi. Hal ini menyebabkan peruntukan bagi kemudahan telekomunikasi dan bekalan air meningkat, iaitu masing-masing kepada RM680 juta dan RM208.7 juta. Sementara itu, peruntukan bagi kerja pembetungan ialah RM49.8 juta, manakala peruntukan kemudahan telefon awam ialah RM121 juta.
Peruntukan bekalan air di bawah Rancangan Malaysia Kesembilan (RMK-9) ialah RM392.4 juta berbanding dengan RM287.9 juta di bawah Rancangan Malaysia Kelapan (RMK-8). Peruntukan kemudahan telekomunikasi pula telah meningkat kepada RM759.5 juta, manakala peruntukan kemudahan telefon awam ialah RM140.4 juta di bawah RMK-8. Sementara itu, peruntukan bekalan elektrik pula ialah RM998.3 juta, manakala peruntukan bagi kerja pembetungan meningkat dengan ketara kepada RM199.8 juta.
Menjelang RMK-9, kerajaan mensasarkan peruntukan kemudahan bekalan elektrik dan air kepada semua rakyat. Oleh itu, di bawah RMK¬9, peruntukan bekalan elektrik telah meningkat kepada RM1012.8 juta. Sementara itu, kerajaan memperuntukkan RM230.3 juta bagi kemudahan telefon awam, manakala peruntukan bagi kerja pembetungan ialah RM322.2 juta. Peruntukan kemudahan telekomunikasi pula meningkat sebanyak RM127.8 juta berbanding dengan RMK-8.
(Sumber: Dipetik dan diubahsuaikan daripada
Anggaran Belanjawan 2006)
____________________________________________________
Jawapan : Klik di sini
Sejak Malaysia mencapai kemerdekaan, kerajaan Malaysia telah berusaha untuk menyediakan kemudahan asas seperti bekalan air dan elektrik untuk keselesaan rakyat sama ada di kawasan bandar mahupun di kawasan luar bandar. Menurut statistik yang dikeluarkan oleh UNESCO, Pertubuhan Bangsa¬bangsa Bersatu, penduduk Malaysia merupakan golongan yang beruntung kerana kemudahan asas yang disediakan di negara ini adalah yang terbaik dalam kalangan negara ASEAN.
Di bawah Rancangan Malaysia Kelima (RMK-5), kerajaan Malaysia telah memperuntukkan sejumlah RM824 juta untuk pembangunan kemudahan asas. Daripada jumlah tersebut, peruntukan bagi bekalan elektrik ialah RM530.7 juta atau 64.41%. Ketika itu, kebanyakan penduduk luar bandar masih menggunakan lilin dan pelita pada waktu malam. Sementara itu, RM133.8 juta daripada jumlah peruntukan di bawah RMK-5 adalah untuk menyediakan kemudahan telekomunikasi di lokasi yang strategik. Peruntukan selebihnya, iaitu 18.18% daripada jumlah peruntukan di bawah RMK-5, disalurkan bagi tujuan penyediaan bekalan air, manakala peruntukan bagi penyediaan telefon awam ialah RM9.7 juta.
Jumlah peruntukan bagi kemudahan asas telah meningkat kepada RM1071.6 juta di bawah Rancangan Malaysia Keenam (RMK-6) dan terus meningkat di bawah Rancangan Malaysia Ketujuh (RMK-7) yang memperuntukkan RM1945.7 juta. Penambahan peruntukan ini bertujuan memperluas kemudahan asas ke kawasan luar bandar.
Di bawah RMK-6, bekalan elektrik mendapat peruntukan sebanyak RM634 juta berbanding dengan peruntukan sebanyak RM886.2 juta di bawah RMK¬7. Kerja pembetungan telah mula dijalankan dengan peruntukan sebanyak RM12.5 juta di bawah RMK-6. Kemudahan
telekomunikasi pula menerima peruntukan sebanyak RM222.7 juta, manakala peruntukan kemudahan telefon awam ialah RM14.9 juta.
Di bawah RMK-7, kawasan kampung dan kawasan perumahan baru telah dibekalkan dengan kemudahan air dan telekomunikasi. Hal ini menyebabkan peruntukan bagi kemudahan telekomunikasi dan bekalan air meningkat, iaitu masing-masing kepada RM680 juta dan RM208.7 juta. Sementara itu, peruntukan bagi kerja pembetungan ialah RM49.8 juta, manakala peruntukan kemudahan telefon awam ialah RM121 juta.
Peruntukan bekalan air di bawah Rancangan Malaysia Kesembilan (RMK-9) ialah RM392.4 juta berbanding dengan RM287.9 juta di bawah Rancangan Malaysia Kelapan (RMK-8). Peruntukan kemudahan telekomunikasi pula telah meningkat kepada RM759.5 juta, manakala peruntukan kemudahan telefon awam ialah RM140.4 juta di bawah RMK-8. Sementara itu, peruntukan bekalan elektrik pula ialah RM998.3 juta, manakala peruntukan bagi kerja pembetungan meningkat dengan ketara kepada RM199.8 juta.
Menjelang RMK-9, kerajaan mensasarkan peruntukan kemudahan bekalan elektrik dan air kepada semua rakyat. Oleh itu, di bawah RMK¬9, peruntukan bekalan elektrik telah meningkat kepada RM1012.8 juta. Sementara itu, kerajaan memperuntukkan RM230.3 juta bagi kemudahan telefon awam, manakala peruntukan bagi kerja pembetungan ialah RM322.2 juta. Peruntukan kemudahan telekomunikasi pula meningkat sebanyak RM127.8 juta berbanding dengan RMK-8.
(Sumber: Dipetik dan diubahsuaikan daripada
Anggaran Belanjawan 2006)
____________________________________________________
Jawapan : Klik di sini
Monday, May 17, 2010
Kuliah 1
BAHAGIAN D: Mengalih Teks Linear kepada Teks Bukan Linear
Pengenalan Bahagian D
1 Bahagian D bertujuan menguji kebolehan calon untuk mengubah bentuk media komunikasi daripada bentuk linear, iaitu esei kepada bentuk bukan linear atau bahan grafik.
2 Bahan grafik seperti jadual, graf garis, graf bar dan carta pai digunakan untuk mempersembahkan sesuatu data atau maklumat.
3 Petikan yang dikemukakan mengandungi maklumat dan pemboleh ubah yang boleh dipindahkan ke dalam
bentuk teks bukan linear.
4 Selain itu, bahagian ini turut menguji kebolehan calon untuk menginterpretasi data atau maklumat yang dikemukakan dalam petikan untuk dipindahkan ke dalam bentuk teks bukan linear.
Langkah-langkah Menjawab Soalan Bahagian D
1 Calon hendaklah membaca penyataan soalan dengan teliti supaya dapat memahami kehendak soalan dan jenis teks bukan linear yang dikehendaki.
2 Kenal pasti pemboleh ubah yang terlibat, sama ada mengikut tempoh atau sektor tertentu. Bentuk atau set pemboleh ubah yang wujud akan menentukan jenis graf atau carta yang sesuai dilukis.
3 Sediakan jadual persediaan untuk mempamerkan data semua pemboleh ubah mengikut tempoh atau sektor tertentu.
4 Baca petikan dengan teliti dan pindahkan maklumat yang berbentuk data nilai mutlak atau nilai peratusan ke
dalam jadual persediaan.
5 Kemudian, pindahkan maklumat dalam jadual ke dalam kertas graf.
Aspek yang akan Diuji Dalam Bahagian D
1 Kejelasan pemboleh ubah yang dipersembahkan - merangkumi ketepatan label paksi, unit pada paksi, data pemboleh ubah (nilai mutlak atau nilai peratusan); dan klasifikasi sektor atau bidang serta kedudukan peratusan dalam segmen bagi carta pai
2 Kejelasan teknik melukis media (graf atau carta pa i) - meliputi kesesuaian bentuk media yang dipilih, kedudukan reka letak media pada kertas graf, dan letakan serta susun atur tajuk, skala, petunjuk, nisbah jejari . (bagi carta pai) dan sumber
3 Ketepatan isi - merangkumi ketepatan maklumat di dalam tajuk, label paksi, data yang dipindahkan, skala,
petunjuk dan sumber
4 Kejelasan secara keseluruhan - meliputi semua aspek yang telah dinyatakan di atas
Maklumat Tambahan
1. Kemahiran yang paling asas dalam bahagian ini ialah keupayaan calon menentukan media yang paling sesuai.
2. Aspek yang diambil kira dalam pemarkahan ialah pengelasan angkubah, kesesuaian media/teknik, ketepatan isi dan kesempurnaan rajah.
3. Kelemahan calon dalam Bahagian D ialah:
(a) pemilihan media/teknik tidak tepat atau kurang sesuai
(b) kedudukan dan 'layout' tidak sesuai
(c) tidak cukup maklumat seperti tajuk, petunjuk-petunjuk atau nilai yang tepat, skala dan sumber
(d) tidak menyertakan jadual penyediaan (e) pemindahan data tidak tepat
(f) kerja tidak kemas dan tidak lengkap.
Pemarkahan Bahagian D
Pengkelasan Angkubah - 4 markah
Teknik melukis - 4 markah
Ketepatan isi - 4 markah
Kejelasan Grafik - 3 markah
Jumlah 15 markah
Markah Dipotong Jika:
1. Salah media
2. Tiada label
3. Tiada peratus atau angka atau tahun
4. Tiada nilai atau jumlah besar bagi carta pai
5. Tidak menulis tajuk
6. Tidak memasukkan skala
7. Tiada petunjuk atau salah bilangan petunjuk
8. Tiada sumber atau sumber tidak lengkap
9. Paksi yang dilukis lebih tinggi daripada tajuk media
10. Tidak menulis % bagi carta pai
Contoh soalan:
Berdasarkan maklumat yang diberikan dalam petikan di bawah sediakan graf bar yang sesuai untuk menunjukkan pinjaman ya telah dikeluarkan oleh bank-bank di Malaysia bagi Rancang Malaysia Kelapan (2001-2005).
Dalam tempoh Rancangan Malaysia Kelapan (2001-2005), perminta kredit pada keseluruhannya tetap teguh walaupun kegiatan ekonomi sem perlahan. Pinjaman yang dikeluarkan oleh bank-bank tempatan dalam tempoh Rancangan Malaysia Kelapan telah disalurkan terutamanya kepa sektor yang terdiri daripada pembangunan hartanah, pembinaan, dan pinjaman perseorangan.
Pada akhir Rancangan Malaysia Kelapan, jumlah kredit yang diberik oleh bank kepada sektor hartanah adalah sebanyak RM10,325 ju berbanding dengan jumlah tahun-tahun sebelumnya sebanyak RM8,708 juta (2004), RM6,402 juta (2003), RM4,809 juta (2002), dan RM3,624 juta (2001).
Pertambahan kredit oleh bank kepada sektor hartanah boleh dikatak berkait rapat dengan permintaan terhadap rumah-rumah kediaman. Pinjaman perumahan juga terus meningkat daripada RM3,645 juta pada awal Rancangan Malaysia Kelapan kepada RM4,570 juta (2002), RM5,440 ju (2003), dan RM6,672 juta (2004). Pada tahun akhir Rancangan Malaysia Kelapan, jumlah pinjaman perumahan ini telah meningkat 21.9% daripada jumlah tahun sebelumnya.
Bagi memajukan sektor hartanah lagi, bank juga menambah jumlah kredit kepada sektor pembinaan. Pinjaman untuk sektor ini telah bertambah lebih daripada 100% pada akhir Rancangan Malaysia Kelapan jika dibandingkan dengan jumlah pada awal rancangan tersebut. Jumlah pinjaman yang diberikan oleh bank kepada sektor ini dalam Rancangan Malaysia Kelapan ialah RM2,155 juta (2001), RM2,440 juta (2002), RM3,158 juta (2003), RM4,016 juta (2004), dan RM4,524 juta (2005).
Sektor pembuatan ialah sektor yang mendapat kemudahan kredit paling tinggi daripada bank-bank pada peringkat awal Rancangan Malaysia Kelapan, iaitu RM6,990 juta (21.5%) bagi tahun 2001. Jumlah ini terus meningkat kepada RM7,290 juta (19.1%) pada tahun 2002, dan RM8,822 juta (18.4%) pada tahun 2003. Walau bagaimanapun, pada dua tahun terakhir Rancangan Malaysia Kelapan, peratusan kredit bank kepada sektor ini terus merosot kepada 16% dan 15.2% daripada jumlah kredit RM57,917 juta dan RM65,990 juta yang dikeluarkan oleh bank-bank bagi tahun-tahun 2004 dan 2005. Jumlah pinjaman pada tahun-tahun 2001, 2002, dan 2003 berjumlah RM32,490 juta, RM38,139 juta, dan RM47 ,911 juta.
Sektor perdagangan am, yang menduduki tangga kedua selepas sektor pembuatan dari segi jumlah kredit yang diberikan oleh bank pada tiga tahun pertama Rancangan Malaysia Kelapan, telah menduduki tangga teratas pada tahun 2004 dengan pinjaman berjumlah RM9,347 juta. Dari segi kedudukan jumlah pinjaman yang diberikan oleh bank pada tahun 2005, sektor ini jatuh kembali ke tangga kedua dengan jumlah kredit RM10,134 juta. Dari tahun 2001 hingga tahun 2003, sektor ini memperoleh kredit berjumlah RM6,320 juta, RM6,916 juta, dan RM8,195 juta.
Bagi menggalakkan pengeluaran bahan makanan pertanian, bank juga terus memberikan bantuan kredit kepada sektor ini dalam Rancangan Malaysia Kelapan, iaitu RM2,454 juta, RM2,778 juta, RM3,215 juta, RM3,560 juta, dan RM3,793 juta dari tahun 2001 hingga tahun 2005. Jumlah kredit itu jelas menunjukkan sektor pertanian menjadi asas kepada pembangunan negara ini
(Dipetik dan diubahsuaikan daripada Rancangan Malaysia Kelapan, 2001-2005)
Subscribe to:
Posts (Atom)