Graf Bar Kompaun: Praktis 1
Berdasarkan maklumat yang diberikan dalam petikan di bawah, sediakan graf bar yang sesuai untuk menunjukkan kumpulan
ahli ikhtisas berdaftar di Malaysia mengikut kaum bagi tahun-tahun yang diliputi.
Usaha untuk menambahkan bilangan ahli ikhtisas berdaftar mengikut kaum di Malaysia, yang terdiri daripada peguam, akauntan, guru, doktor perubatan, arkitek dan sebagainya, adalah sejajar dengan matlamat Dasar Ekonomi Baru (DEB) dan Dasar Pembangunan Nasional. Usaha ini juga merupakan langkah kerajaan untuk mencapai matlamat penyusunan semula masyarakat di Malaysia.
Setelah DEB dan Dasar Pembangunan Nasional diperkenalkan, terdapat sejumlah 24 550 orang ahli ikhtisas Melayu dan Bumiputera berdaftar berbanding dengan sejumlah 35 265 orang ahli ikhtisas Cina, 7964 orang ahli ikhtisas India dan 802 orang ahli ikhtisas kaum lain pada tahun 1995.
Strategi mengubah dan memperbaiki tahap pendidikan penuntut Melayu di bawah DEB dan Dasar Pembangunan Nasional telah membolehkan semakin ramai orang Melayu dan Bumiputera digelar golongan profesional berdaftar. Peratusannya pada tahun 2000 lelah meningkat kepada 38.49% daripada keseluruhan 182 085 orang ahli ikhtisas berdaftar.
Pertambahan ahli ikhtisas dalam kalangan orang Gna ialah 4855 orang berbanding dengan 35 265 orang ahli ikhtisas Cina berdaftar pada tahun 1995. Sementara itu, dalam kalangan orang India, peratusannya tidak berubah pada tahun 1995 dan 2000, iaitu pada kadar 11.6% sungguhpun bilangan ahli ikhtisas India meningkat kepada 9540 orang pada tahun 2000. Dalam kalangan kaum lain pula, bilangannya telah bertambah menjadi 830 orang ahli ikhtisas berdaftar.
Pertambahan bilangan keseluruhan ahli profesional di Malaysia pada tahun 2005 ialah 10.66% dan melahirkan sejumlah 90 834 orang ahli ikhtisas. Pada tahun 2005, terdapat peningkatan seramai 2155 orang ahli profesional Melayu dan Bumiputera berbanding dengan tahun 2000. Ahli ikhtisas Cina pula bertambah menjadi 45 624 orang dan ahli ikhtisas India ialah 10340 orang, manakala selebihnya terdiri daripada ahli ikhtisas kaum lain.
Jumlah ahli profesional berdaftar pada tahun 2010 dianggarkan seramai 97038 orang. Daripada jumlah ini, 36728 orang atau 37.85% terdiri daripada ahli profesional Melayu dan Bumiputera, manakala 47 135 orang merupakan ahli profesional Cina. Sementara itu, 11 945 orang atau 12.31 % terdiri daripada ahli ikhtisas India, dan ahli ikhtisas daripada kaum lain ialah 1230 orang.
(Sumber: Dipetik dan diubahsuaikan daripada Rangka Rancangan Jangka Panjang Ketiga, 2001-2010)
Monday, June 28, 2010
Sunday, June 20, 2010
Praktis Jadual 3
Berdasarkan maklumat yang diberikan dalam petikan di bawah, sediakan satu jadual untuk menunjukkan perbezaan peruntukan perbelanjaan Kerajaan Persekutuan bagi sektor ekonomi antara Rancangan Malaysia Kelapan dengan Rancangan Malaysia Kesembilan.
Peruntukan perbelanjaan Kerajaan Persekutuan bagi sektor ekonomi semakin meningkat, seiring dengan pembangunan negara yang semakin pesat. Sektor pengangkutan menjadi tumpuan utama apabila menerima peruntukan hampir 46.77% di bawah Rancangan Malaysia Kelapan (RMK-8), iaitu antara tahun 2001 hingga tahun 2005. Nilai peruntukan sebenar bagi sektor ini telah meningkat sebanyak RM1405.2 juta di bawah Rancangan Malaysia Kesembilan (RMK-9), iaitu antara tahun 2006 hingga tahun 2010. Peruntukan berkenaan antara lainnya, bertujuan membina beberapa lebuh raya, memperbaiki jalan Persekutuan dan membesarkan pelabuhan serta beberapa buah lapangan terbang.
Daripada jumlah belanjawan sebanyak RM33 706.6 juta yang diperuntukkan di bawah RMK-8, RM5459.6 juta adalah untuk sektor pertanian, iaitu meliputi aktiviti penanaman padi, subsidi baja dan harga padi, penanaman sayur-sayuran serta kegiatan penternakan haiwan dan ikan air tawar. Peruntukan ini meningkat sebanyak 23.51% kepada RM6743.1 juta sepanjang tempoh pelaksanaan RMK-9.
Sementara itu, jumlah peruntukan bagi sektor perdagangan dan perindustrian ialah 17.40% daripada keseluruhan peruntukan di bawah RMK-8, dan angka berkenaan bertambah sebanyak 4.45% menjadi RM6125.7 juta di bawah RMK-9.
Peruntukan yang keempat tertinggi di bawah kedua-dua rancangan pembangunan tersebut adalah untuk kegiatan sumber air, iaitu 11.96% daripada jumlah peruntukan di bawah RMK-8 dan 12.34% daripada jumlah peruntukan sebanyak RM37 660.2 juta di bawah RMK-9.
Peruntukan bagi kegiatan pembangunan sumber mineral di bawah RMK-9 mengalami peningkatan sebanyak 22.15% daripada RM44.7 juta yang diperuntukkan di bawah RMK-8.
Dalam sektor komunikasi pula, RM62.4 juta diperuntukkan di bawah RMK-9. Peruntukan ini meningkat sedikit sebanyak 7.58% daripada nilai peruntukan di bawah RMK-8 yang berjumlah RM58 juta.
Kegiatan yang semakin mendapat perhatian dan menerima peruntukan yang lebih banyak ialah kegiatan kajian kemungkinan, iaitu meningkat hampir 41.84% berbanding dengan nilai peruntukan di bawah RMK-8 sebanyak RM223 juta.
Sementara itu, kegiatan penyelidikan dan pembangunan (R&D) diperuntukkan sejumlah RM2541.5 juta sepanjang tempoh pelaksanaan RMK¬9. Hal ini memperlihatkan pertambahan sebanyak RM280.5juta daripada jumlah peruntukan bagi kegiatan penyelidikan dan pembangunan di bawah RMK-8.
(Sumber: Dipetik dan diubahsuaikan daripada Laporan Rancangan Malaysia Kesembilan, 2006-2010)
____________________________________________
JAWAPAN: Klik di sini
Peruntukan perbelanjaan Kerajaan Persekutuan bagi sektor ekonomi semakin meningkat, seiring dengan pembangunan negara yang semakin pesat. Sektor pengangkutan menjadi tumpuan utama apabila menerima peruntukan hampir 46.77% di bawah Rancangan Malaysia Kelapan (RMK-8), iaitu antara tahun 2001 hingga tahun 2005. Nilai peruntukan sebenar bagi sektor ini telah meningkat sebanyak RM1405.2 juta di bawah Rancangan Malaysia Kesembilan (RMK-9), iaitu antara tahun 2006 hingga tahun 2010. Peruntukan berkenaan antara lainnya, bertujuan membina beberapa lebuh raya, memperbaiki jalan Persekutuan dan membesarkan pelabuhan serta beberapa buah lapangan terbang.
Daripada jumlah belanjawan sebanyak RM33 706.6 juta yang diperuntukkan di bawah RMK-8, RM5459.6 juta adalah untuk sektor pertanian, iaitu meliputi aktiviti penanaman padi, subsidi baja dan harga padi, penanaman sayur-sayuran serta kegiatan penternakan haiwan dan ikan air tawar. Peruntukan ini meningkat sebanyak 23.51% kepada RM6743.1 juta sepanjang tempoh pelaksanaan RMK-9.
Sementara itu, jumlah peruntukan bagi sektor perdagangan dan perindustrian ialah 17.40% daripada keseluruhan peruntukan di bawah RMK-8, dan angka berkenaan bertambah sebanyak 4.45% menjadi RM6125.7 juta di bawah RMK-9.
Peruntukan yang keempat tertinggi di bawah kedua-dua rancangan pembangunan tersebut adalah untuk kegiatan sumber air, iaitu 11.96% daripada jumlah peruntukan di bawah RMK-8 dan 12.34% daripada jumlah peruntukan sebanyak RM37 660.2 juta di bawah RMK-9.
Peruntukan bagi kegiatan pembangunan sumber mineral di bawah RMK-9 mengalami peningkatan sebanyak 22.15% daripada RM44.7 juta yang diperuntukkan di bawah RMK-8.
Dalam sektor komunikasi pula, RM62.4 juta diperuntukkan di bawah RMK-9. Peruntukan ini meningkat sedikit sebanyak 7.58% daripada nilai peruntukan di bawah RMK-8 yang berjumlah RM58 juta.
Kegiatan yang semakin mendapat perhatian dan menerima peruntukan yang lebih banyak ialah kegiatan kajian kemungkinan, iaitu meningkat hampir 41.84% berbanding dengan nilai peruntukan di bawah RMK-8 sebanyak RM223 juta.
Sementara itu, kegiatan penyelidikan dan pembangunan (R&D) diperuntukkan sejumlah RM2541.5 juta sepanjang tempoh pelaksanaan RMK¬9. Hal ini memperlihatkan pertambahan sebanyak RM280.5juta daripada jumlah peruntukan bagi kegiatan penyelidikan dan pembangunan di bawah RMK-8.
(Sumber: Dipetik dan diubahsuaikan daripada Laporan Rancangan Malaysia Kesembilan, 2006-2010)
____________________________________________
JAWAPAN: Klik di sini
Tuesday, June 1, 2010
Jadual: Praktis 4
Dengan menggunakan maklumat dalam petikan di bawah, sediakan satu jadual untuk menunjukkan kemudahan pinjaman yang diberikan oleh syarikat kewangan kepada sektor-sektor pertanian dan perlombongan bagi tahun-tahun yang diliputi.
Walaupun Malaysia sedang menuju ke arah pembangunan sektor perindustrian, namun sektor pertanian dan perlombongan masih mendapat perhatian pihak kerajaan. Beberapa syarikat kewangan telah memberi kemudahan pinjaman kewangan bagi memastikan kedua-dua sektor ini tidak ketinggalan dalam arus pembangunan negara.
Sejumlah RM1598.9 juta pinjaman telah diperoleh bagi memajukan sektor pertanian pada tahun 2004. Daripada jumlah pinjaman yang diperuntukkan, RM79.8 juta telah diperuntukkan bagi penanaman getah. Sektor penanaman kelapa sawit pula memperoleh pinjaman sebanyak RM302.1 juta atau 18.89%, manakala pengurusan hutan dan pembalakan menerima peruntukan tertinggi, iaitu sebanyak 56%. Baki pinjaman sebanyak RM321.7 juta pula disalurkan kepada kegiatan pertanian lain.
Di samping itu, sektor perlombongan mendapat pinjaman berjumlah RM209.5 juta dan daripada jumlah ini, 52.65% diperuntukkan bagi pembangunan kuari. Perlombongan bijih timah yang masih merupakan eksport penting negara memperoleh peruntukan sebanyak 28.74% atau RM60.2 juta, manakala perlombongan galian lain mendapat pinjaman sebanyak RM39 juta.
Pada tahun 2005, jumlah pinjaman oleh syarikat kewangan telah bertambah kepada RM1622.8 juta bagi sektor pertanian, tetapi berkurang kepada RM178.1 juta bagi sektor perlombongan. Pada tahun tersebut, pengurusan hutan dan pembalakan masih menerima peruntukan yang tertinggi dalam sektor pertanian, iaitu sebanyak RM912.2 juta. Ini diikuti oleh sektor lain sebanyak RM339.7 juta. Pinjaman untuk kegiatan penanaman getah dan kelapa sawit masing¬masing dikurangkan kepada RM72.3 juta dan RM298.6 juta.
Sementara itu, sektor perlombongan bijih timah telah mengalami pengurangan pinjaman sebanyak RM11.8 juta menjadi RM48.4 juta pada tahun 2005. Pinjaman bagi pembangunan kuari turut berkurang, iaitu kepada RM99.5 juta pada tahun yang sama. Pinjaman untuk perlombongan galian lain berkurang sebanyak RM8.8 juta berbanding dengan tahun sebelumnya.
Seterusnya, jumlah pinjaman yang diberikan kepada sektor pertanian pada tahun 2006 ialah RM1691.3 juta. Daripada jumlah tersebut, peruntukan bagi kegiatan penanaman getah ialah RM71.6 juta atau 4.23%. Pengurusan hutan dan pembalakan masih menerima peruntukan terbanyak, iaitu RM947.4 juta. Sementara itu, kegiatan penanaman kelapa sawit dan pertanian lain masing-masing mendapat peruntukan sebanyak RM301.5 juta dan RM370.8 juta.
Dalam sektor perlombongan pula, jumlah pinjaman pada tahun 2006 berkurang sebanyak RM9.5 juta daripada tahun sebelumnya. Perlombongan bijih timah memperoleh pinjaman sebanyak RM50 juta, manakala pinjaman bagi pembangunan kuari berkurang kepada RM89.2 juta. Pinjaman selebihnya diperuntukkan kepada perlombongan galian lain.
(Sumber: Dipetik dan diubahsuaikan daripada Buku Tahunan Perangkaan Malaysia 2007, Jabatan Perangkaan Malaysia)
_________________________________________________
JAWAPAN: Klik di sini
Walaupun Malaysia sedang menuju ke arah pembangunan sektor perindustrian, namun sektor pertanian dan perlombongan masih mendapat perhatian pihak kerajaan. Beberapa syarikat kewangan telah memberi kemudahan pinjaman kewangan bagi memastikan kedua-dua sektor ini tidak ketinggalan dalam arus pembangunan negara.
Sejumlah RM1598.9 juta pinjaman telah diperoleh bagi memajukan sektor pertanian pada tahun 2004. Daripada jumlah pinjaman yang diperuntukkan, RM79.8 juta telah diperuntukkan bagi penanaman getah. Sektor penanaman kelapa sawit pula memperoleh pinjaman sebanyak RM302.1 juta atau 18.89%, manakala pengurusan hutan dan pembalakan menerima peruntukan tertinggi, iaitu sebanyak 56%. Baki pinjaman sebanyak RM321.7 juta pula disalurkan kepada kegiatan pertanian lain.
Di samping itu, sektor perlombongan mendapat pinjaman berjumlah RM209.5 juta dan daripada jumlah ini, 52.65% diperuntukkan bagi pembangunan kuari. Perlombongan bijih timah yang masih merupakan eksport penting negara memperoleh peruntukan sebanyak 28.74% atau RM60.2 juta, manakala perlombongan galian lain mendapat pinjaman sebanyak RM39 juta.
Pada tahun 2005, jumlah pinjaman oleh syarikat kewangan telah bertambah kepada RM1622.8 juta bagi sektor pertanian, tetapi berkurang kepada RM178.1 juta bagi sektor perlombongan. Pada tahun tersebut, pengurusan hutan dan pembalakan masih menerima peruntukan yang tertinggi dalam sektor pertanian, iaitu sebanyak RM912.2 juta. Ini diikuti oleh sektor lain sebanyak RM339.7 juta. Pinjaman untuk kegiatan penanaman getah dan kelapa sawit masing¬masing dikurangkan kepada RM72.3 juta dan RM298.6 juta.
Sementara itu, sektor perlombongan bijih timah telah mengalami pengurangan pinjaman sebanyak RM11.8 juta menjadi RM48.4 juta pada tahun 2005. Pinjaman bagi pembangunan kuari turut berkurang, iaitu kepada RM99.5 juta pada tahun yang sama. Pinjaman untuk perlombongan galian lain berkurang sebanyak RM8.8 juta berbanding dengan tahun sebelumnya.
Seterusnya, jumlah pinjaman yang diberikan kepada sektor pertanian pada tahun 2006 ialah RM1691.3 juta. Daripada jumlah tersebut, peruntukan bagi kegiatan penanaman getah ialah RM71.6 juta atau 4.23%. Pengurusan hutan dan pembalakan masih menerima peruntukan terbanyak, iaitu RM947.4 juta. Sementara itu, kegiatan penanaman kelapa sawit dan pertanian lain masing-masing mendapat peruntukan sebanyak RM301.5 juta dan RM370.8 juta.
Dalam sektor perlombongan pula, jumlah pinjaman pada tahun 2006 berkurang sebanyak RM9.5 juta daripada tahun sebelumnya. Perlombongan bijih timah memperoleh pinjaman sebanyak RM50 juta, manakala pinjaman bagi pembangunan kuari berkurang kepada RM89.2 juta. Pinjaman selebihnya diperuntukkan kepada perlombongan galian lain.
(Sumber: Dipetik dan diubahsuaikan daripada Buku Tahunan Perangkaan Malaysia 2007, Jabatan Perangkaan Malaysia)
_________________________________________________
JAWAPAN: Klik di sini
Jadual: Praktis 2
Berdasarkan maklumat dalam petikan di bawah, sediakan satu jadual untuk menunjukkan bilangan dan peratusan projek perindustrian yang diluluskan oleh kerajaan, bilangan peluang pekerjaan yang disediakan, dan jumlah pelaburan modal yang dicadangkan mengikut jenis hak milik pada tahun 2004.
Sejumlah 949 projek perindustrian telah diluluskan pada tahun 2004. Jumlah ini merupakan peningkatan sebanyak 4.7% berbanding dengan 906 projek yang diluluskan pada tahun 2003. Daripada jumlah tersebut, 617 atau 65% merupakan projek baru, manakala 332 atau 35% adalah untuk meningkatkan keupayaan pengeluaran atau mempelbagaikan pengeluaran.
Seperti tahun 2003, kebanyakan projek yang telah diluluskan pada tahun 2004 dimiliki oleh warganegara Malaysia. Daripada 949 projek yang diluluskan pada tahun tersebut, 452 atau 47.63% dimiliki sepenuhnya oleh warganegara Malaysia dan 376 atau 39.62% merupakan projek usaha sama dengan majoriti ekuiti . dimiliki oleh warganegara Malaysia. Bilangan projek milik penuh warganegara asing ialah 45 atau 4.74%;, manakala 64 atau 6.74% merupakan projek usaha sama dengan majoriti ekuiti dimiliki oleh warganegara asing. Pada tahun yang sama, terdapat 12 projek atau 1.27% dengan ekuiti yang dipegang sama banyak oleh warganegara Malaysia dan warganegara asing.
Projek usaha sama yang melibatkan warganegara Malaysia dan warganegara asing mempunyai cadangan pelaburan modal yang tertinggi dan menyediakan peluang pekerjaan yang banyak untuk warganegara Malaysia. Nilai cadangan pelaburan modal bagi semua projek tersebut ialah RM4614.2 juta yang meliputi 73.88% daripada jumlah cadangan pelaburan modal bagi semua projek yang diluluskan. Daripada jumlah tersebut, RM4306.4 juta ialah pelaburan modal untuk 376 projek yang majoriti ekuitinya dimiliki oleh warganegara Malaysia. Projek tersebut menyediakan 42125 peluang pekerjaan.
Cadangan pelaburan modal sebanyak RM302.2 juta adalah untuk 64 projek yang majoriti ekuitinya dimiliki oleh warganegara asing dan menyediakan 9802 peluang pekerjaan, manakala RM5.6 juta adalah untuk 12 projek yang ekuitinya dimiliki sama rata oleh warganegara Malaysia dan warganegara asing serta menyediakan 712 peluang pekerjaan. Projek milik penuh warganegara Malaysia mempunyai cadangan pelaburan modal sebanyak RM1260.5 juta dan menyediakan 35 370 peluang pekerjaan. Sementara itu, projek milik penuh warganegara asing mempunyai cadangan pelaburan modal sebanyak RM370.8 juta dan menyediakan 8365 peluang pekerjaan.
(Sumber: Dipetik dan diubahsuaikan daripada Laporan Tahunan Lembaga Kemajuan Perindustrian Malaysia 2004)
_______________________________________________
JAWAPAN: Klik di sini
Sejumlah 949 projek perindustrian telah diluluskan pada tahun 2004. Jumlah ini merupakan peningkatan sebanyak 4.7% berbanding dengan 906 projek yang diluluskan pada tahun 2003. Daripada jumlah tersebut, 617 atau 65% merupakan projek baru, manakala 332 atau 35% adalah untuk meningkatkan keupayaan pengeluaran atau mempelbagaikan pengeluaran.
Seperti tahun 2003, kebanyakan projek yang telah diluluskan pada tahun 2004 dimiliki oleh warganegara Malaysia. Daripada 949 projek yang diluluskan pada tahun tersebut, 452 atau 47.63% dimiliki sepenuhnya oleh warganegara Malaysia dan 376 atau 39.62% merupakan projek usaha sama dengan majoriti ekuiti . dimiliki oleh warganegara Malaysia. Bilangan projek milik penuh warganegara asing ialah 45 atau 4.74%;, manakala 64 atau 6.74% merupakan projek usaha sama dengan majoriti ekuiti dimiliki oleh warganegara asing. Pada tahun yang sama, terdapat 12 projek atau 1.27% dengan ekuiti yang dipegang sama banyak oleh warganegara Malaysia dan warganegara asing.
Projek usaha sama yang melibatkan warganegara Malaysia dan warganegara asing mempunyai cadangan pelaburan modal yang tertinggi dan menyediakan peluang pekerjaan yang banyak untuk warganegara Malaysia. Nilai cadangan pelaburan modal bagi semua projek tersebut ialah RM4614.2 juta yang meliputi 73.88% daripada jumlah cadangan pelaburan modal bagi semua projek yang diluluskan. Daripada jumlah tersebut, RM4306.4 juta ialah pelaburan modal untuk 376 projek yang majoriti ekuitinya dimiliki oleh warganegara Malaysia. Projek tersebut menyediakan 42125 peluang pekerjaan.
Cadangan pelaburan modal sebanyak RM302.2 juta adalah untuk 64 projek yang majoriti ekuitinya dimiliki oleh warganegara asing dan menyediakan 9802 peluang pekerjaan, manakala RM5.6 juta adalah untuk 12 projek yang ekuitinya dimiliki sama rata oleh warganegara Malaysia dan warganegara asing serta menyediakan 712 peluang pekerjaan. Projek milik penuh warganegara Malaysia mempunyai cadangan pelaburan modal sebanyak RM1260.5 juta dan menyediakan 35 370 peluang pekerjaan. Sementara itu, projek milik penuh warganegara asing mempunyai cadangan pelaburan modal sebanyak RM370.8 juta dan menyediakan 8365 peluang pekerjaan.
(Sumber: Dipetik dan diubahsuaikan daripada Laporan Tahunan Lembaga Kemajuan Perindustrian Malaysia 2004)
_______________________________________________
JAWAPAN: Klik di sini
Monday, May 31, 2010
Jadual: Praktis 6
Berdasarkan maklumat yang diberikan dalam petikan di bawah, sediakan satu jadual untuk menunjukkan perbezaan peruntukan perbelanjaan sektor ekonomi Kerajaan Persekutuan antara Rancangan Malaysia Ketujuh dengan Rancangan Malaysia Kelapan.
" ... Hampir 42.68% peruntukan bagi sektor ekonomi untuk tempoh tahun 1996 hingga tahun 2000 ditumpukan kepada aktiviti pengangkutan dan nilai peruntukan sebenar bagi bidang ini telah meningkat sebanyak RM3013 juta dalam peruntukan yang dibuat bagi tempoh tahun 2001 hingga tahun 2005."
Peruntukan berkenaan yang dimaksudkan antara lainnya adalah bagi tujuan pembinaan beberapa lebuh raya dan juga untuk memperbaik jalan persekutuan dan pembesaran pelabuhan serta beberapa buah lapangan terbang.
Daripada sejumlah RM29 875 juta belanjawan yang diperuntukkan dalam Rancangan Malaysia Ketujuh, sebanyak RM6685 juta adalah bagi tujuan pertanian, iaitu meliputi aktiviti penanaman padi, subsidi baja dan harga padi, penanaman sayur-sayuran serta kegiatan penternakan haiwan dan ikan air tawar. Peruntukan ini bagaimanapun berkurang sebanyak 18.33% kepada RM5459.6 juta bagi tempoh pelaksanaan Rancangan Malaysia Kelapan itu.
Sementara itu, sektor perdagangan dan perindustrian disediakan dengan kira-kira 16.85% daripada keseluruhan peruntukan dalam Rancangan Malaysia Ketujuh, dan angka berkenaan bertambah sebanyak 16.5% menjadi RM5864.5 juta dalam tempoh rancangan pembangunan berikutnya.
Peruntukan yang keempat penting dalam kedua-dua tempoh rancangan pembangunan itu adalah bagi tujuan sumber air, iaitu masing-masing 12.19% daripada jumlah peruntukan perbelanjaan Rancangan Malaysia Ketujuh dan 11.96% daripada jumlah peruntukan perbelanjaan sebanyak RM33 706 juta bagi Rancangan Malaysia Kelapan. Walau bagaimanapun, peruntukan bagi pembangunan sumber mineral dalam Rancangan Malaysia Kelapan nampaknya mengalami kemerosotan sebanyak 18.73% daripada RM55 juta yang diperuntukkan dalam Rancangan Malaysia Ketujuh. Demikian juga, bidang komunikasi diperuntukkan sebanyak RM 58 juta b agi tempoh Rancangan Malaysia Kelapan.Peruntukan ini berkurang sebanyak 31.03% daripada yang diperuntukkan dalam tempoh Rancangan Malaysia Ketujuh yang berjumlah RM84.1 juta.
Sektor yang semakin mendapat perhatian dan disediakan peruntukan yang lebih banyak ialah kajian kemungkinan, iaitu meningkat hampir sebanyak 71.54% daripada peruntukan dalam Rancangan Malaysia Ketujuh yang bernilai RM130 juta. Sektor penyelidikan dan pembangunan (R & D) diperuntukkan sejumlah RM2261 juta bagi tempoh Rancangan Malaysia Kelapan. Ini memperlihatkan pertambahan sebanyak RM766.4 juta daripada peruntukan bagi sektor penyelidikan dan pembangunan dalam rancangan sebelumnya.
(Disesuaikan daripada Rancangan Malaysia Kelapan, 2000 - 2005)
" ... Hampir 42.68% peruntukan bagi sektor ekonomi untuk tempoh tahun 1996 hingga tahun 2000 ditumpukan kepada aktiviti pengangkutan dan nilai peruntukan sebenar bagi bidang ini telah meningkat sebanyak RM3013 juta dalam peruntukan yang dibuat bagi tempoh tahun 2001 hingga tahun 2005."
Peruntukan berkenaan yang dimaksudkan antara lainnya adalah bagi tujuan pembinaan beberapa lebuh raya dan juga untuk memperbaik jalan persekutuan dan pembesaran pelabuhan serta beberapa buah lapangan terbang.
Daripada sejumlah RM29 875 juta belanjawan yang diperuntukkan dalam Rancangan Malaysia Ketujuh, sebanyak RM6685 juta adalah bagi tujuan pertanian, iaitu meliputi aktiviti penanaman padi, subsidi baja dan harga padi, penanaman sayur-sayuran serta kegiatan penternakan haiwan dan ikan air tawar. Peruntukan ini bagaimanapun berkurang sebanyak 18.33% kepada RM5459.6 juta bagi tempoh pelaksanaan Rancangan Malaysia Kelapan itu.
Sementara itu, sektor perdagangan dan perindustrian disediakan dengan kira-kira 16.85% daripada keseluruhan peruntukan dalam Rancangan Malaysia Ketujuh, dan angka berkenaan bertambah sebanyak 16.5% menjadi RM5864.5 juta dalam tempoh rancangan pembangunan berikutnya.
Peruntukan yang keempat penting dalam kedua-dua tempoh rancangan pembangunan itu adalah bagi tujuan sumber air, iaitu masing-masing 12.19% daripada jumlah peruntukan perbelanjaan Rancangan Malaysia Ketujuh dan 11.96% daripada jumlah peruntukan perbelanjaan sebanyak RM33 706 juta bagi Rancangan Malaysia Kelapan. Walau bagaimanapun, peruntukan bagi pembangunan sumber mineral dalam Rancangan Malaysia Kelapan nampaknya mengalami kemerosotan sebanyak 18.73% daripada RM55 juta yang diperuntukkan dalam Rancangan Malaysia Ketujuh. Demikian juga, bidang komunikasi diperuntukkan sebanyak RM 58 juta b agi tempoh Rancangan Malaysia Kelapan.Peruntukan ini berkurang sebanyak 31.03% daripada yang diperuntukkan dalam tempoh Rancangan Malaysia Ketujuh yang berjumlah RM84.1 juta.
Sektor yang semakin mendapat perhatian dan disediakan peruntukan yang lebih banyak ialah kajian kemungkinan, iaitu meningkat hampir sebanyak 71.54% daripada peruntukan dalam Rancangan Malaysia Ketujuh yang bernilai RM130 juta. Sektor penyelidikan dan pembangunan (R & D) diperuntukkan sejumlah RM2261 juta bagi tempoh Rancangan Malaysia Kelapan. Ini memperlihatkan pertambahan sebanyak RM766.4 juta daripada peruntukan bagi sektor penyelidikan dan pembangunan dalam rancangan sebelumnya.
(Disesuaikan daripada Rancangan Malaysia Kelapan, 2000 - 2005)
Jadual: Praktis 5
Berdasarkan maklumat dalam petikan di bawah, sediakan satu jadual untuk menunjukkan jumlah tenaga buruh, bilangan yang bekerja dan kadar pengangguran bagi tahun 2001 hingga anggaran 2006.
Masalah pengangguran wujud di sesebuah negara akibat daripada kekurangan penawaran sesuatu pekerjaan berbanding dengan permintaannya. Pada tahun 2001, tenaga buruh berjumlah 9 699.8 ribu orang. Daripada jumlah tersebut, bilangan orang yang bekerja ialah seramai 9 341.1 ribu orang, manakala bilangan yang menganggur berjumlah 358.4 ribu orang dengan kadar penganggurannya sebanyak 3.70%.
Walau bagaimanapun, kadar pengangguran menurun dengan ketara sebanyak 0.22% apabila jumlah orang yang bekerja seramai 9542.1 ribu orang daripada sejumlah 9 886.2 ribu orang tenaga buruh pada tahun 2002.
Pada tahun 2003 pula, bilangan orang yang bekerja bertambah sebanyak 324.6 ribu orang berbanding dengan tahun sebelumnya, manakala jumlah tenaga buruh pada tahun ini berjumlah 10239.6 ribu orang. Pertambahan jumlah orang yang bekerja ini menyebabkan kadar pengangguran masih rendah pada paras 3.64%.
Sungguhpun bilangan orang yang bekerja semakin bertambah hampir 3.6% menjadi 10 222.0 ribu orang pada tahun 2004, namun bilangan penganggur hampir tidak berubah, iaitu dengan jumlah 365.7 ribu orang. Bilangan penganggur yang stabil ini menyebabkan kadar pengangguran menurun dengan agak perlahan kepada 3.45%.
Seterusnya, pada tahun 2005, jumlah tenaga buruh adalah seramai 10 926.6 ribu orang dan dianggarkan meningkat ke paras 11 278.2 ribu orang pada tahun 2006, manakala bilangan yang menganggur masing-masing berjumlah 379.1 ribu orang dan 402.9 ribu orang. Begitu juga bagi bilangan orang yang bekerja memperlihatkan pertambahan sebanyak 325.5 ribu orang pada tahun 2005 berbanding dengan tahun 2004 dan dengan kadar penganggurannya 3.45%. Pada tahun 2006, dianggarkan bilangan orang yang bekerja ialah 10875.3 ribu orang manakala kadar penganggurannya dijangka meningkat sebanyak 0.12% berbanding dengan tahun 2005.
(Disesuaikan daripada Laporan Perangkaan, 2005 dan 2006, Jabatan Perangkaan Malaysia)
Masalah pengangguran wujud di sesebuah negara akibat daripada kekurangan penawaran sesuatu pekerjaan berbanding dengan permintaannya. Pada tahun 2001, tenaga buruh berjumlah 9 699.8 ribu orang. Daripada jumlah tersebut, bilangan orang yang bekerja ialah seramai 9 341.1 ribu orang, manakala bilangan yang menganggur berjumlah 358.4 ribu orang dengan kadar penganggurannya sebanyak 3.70%.
Walau bagaimanapun, kadar pengangguran menurun dengan ketara sebanyak 0.22% apabila jumlah orang yang bekerja seramai 9542.1 ribu orang daripada sejumlah 9 886.2 ribu orang tenaga buruh pada tahun 2002.
Pada tahun 2003 pula, bilangan orang yang bekerja bertambah sebanyak 324.6 ribu orang berbanding dengan tahun sebelumnya, manakala jumlah tenaga buruh pada tahun ini berjumlah 10239.6 ribu orang. Pertambahan jumlah orang yang bekerja ini menyebabkan kadar pengangguran masih rendah pada paras 3.64%.
Sungguhpun bilangan orang yang bekerja semakin bertambah hampir 3.6% menjadi 10 222.0 ribu orang pada tahun 2004, namun bilangan penganggur hampir tidak berubah, iaitu dengan jumlah 365.7 ribu orang. Bilangan penganggur yang stabil ini menyebabkan kadar pengangguran menurun dengan agak perlahan kepada 3.45%.
Seterusnya, pada tahun 2005, jumlah tenaga buruh adalah seramai 10 926.6 ribu orang dan dianggarkan meningkat ke paras 11 278.2 ribu orang pada tahun 2006, manakala bilangan yang menganggur masing-masing berjumlah 379.1 ribu orang dan 402.9 ribu orang. Begitu juga bagi bilangan orang yang bekerja memperlihatkan pertambahan sebanyak 325.5 ribu orang pada tahun 2005 berbanding dengan tahun 2004 dan dengan kadar penganggurannya 3.45%. Pada tahun 2006, dianggarkan bilangan orang yang bekerja ialah 10875.3 ribu orang manakala kadar penganggurannya dijangka meningkat sebanyak 0.12% berbanding dengan tahun 2005.
(Disesuaikan daripada Laporan Perangkaan, 2005 dan 2006, Jabatan Perangkaan Malaysia)
Jadual: Praktis 1
Berdasarkan maklumat dalam petikan di bawah, sediakan satu jadual untuk menunjukkan jumlah peruntukan pembangunan kemudahan asas mengikut jenis bagi Rancangan Malaysia Kelima hingga Rancangan Malaysia Kesembilan.
Sejak Malaysia mencapai kemerdekaan, kerajaan Malaysia telah berusaha untuk menyediakan kemudahan asas seperti bekalan air dan elektrik untuk keselesaan rakyat sama ada di kawasan bandar mahupun di kawasan luar bandar. Menurut statistik yang dikeluarkan oleh UNESCO, Pertubuhan Bangsa¬bangsa Bersatu, penduduk Malaysia merupakan golongan yang beruntung kerana kemudahan asas yang disediakan di negara ini adalah yang terbaik dalam kalangan negara ASEAN.
Di bawah Rancangan Malaysia Kelima (RMK-5), kerajaan Malaysia telah memperuntukkan sejumlah RM824 juta untuk pembangunan kemudahan asas. Daripada jumlah tersebut, peruntukan bagi bekalan elektrik ialah RM530.7 juta atau 64.41%. Ketika itu, kebanyakan penduduk luar bandar masih menggunakan lilin dan pelita pada waktu malam. Sementara itu, RM133.8 juta daripada jumlah peruntukan di bawah RMK-5 adalah untuk menyediakan kemudahan telekomunikasi di lokasi yang strategik. Peruntukan selebihnya, iaitu 18.18% daripada jumlah peruntukan di bawah RMK-5, disalurkan bagi tujuan penyediaan bekalan air, manakala peruntukan bagi penyediaan telefon awam ialah RM9.7 juta.
Jumlah peruntukan bagi kemudahan asas telah meningkat kepada RM1071.6 juta di bawah Rancangan Malaysia Keenam (RMK-6) dan terus meningkat di bawah Rancangan Malaysia Ketujuh (RMK-7) yang memperuntukkan RM1945.7 juta. Penambahan peruntukan ini bertujuan memperluas kemudahan asas ke kawasan luar bandar.
Di bawah RMK-6, bekalan elektrik mendapat peruntukan sebanyak RM634 juta berbanding dengan peruntukan sebanyak RM886.2 juta di bawah RMK¬7. Kerja pembetungan telah mula dijalankan dengan peruntukan sebanyak RM12.5 juta di bawah RMK-6. Kemudahan
telekomunikasi pula menerima peruntukan sebanyak RM222.7 juta, manakala peruntukan kemudahan telefon awam ialah RM14.9 juta.
Di bawah RMK-7, kawasan kampung dan kawasan perumahan baru telah dibekalkan dengan kemudahan air dan telekomunikasi. Hal ini menyebabkan peruntukan bagi kemudahan telekomunikasi dan bekalan air meningkat, iaitu masing-masing kepada RM680 juta dan RM208.7 juta. Sementara itu, peruntukan bagi kerja pembetungan ialah RM49.8 juta, manakala peruntukan kemudahan telefon awam ialah RM121 juta.
Peruntukan bekalan air di bawah Rancangan Malaysia Kesembilan (RMK-9) ialah RM392.4 juta berbanding dengan RM287.9 juta di bawah Rancangan Malaysia Kelapan (RMK-8). Peruntukan kemudahan telekomunikasi pula telah meningkat kepada RM759.5 juta, manakala peruntukan kemudahan telefon awam ialah RM140.4 juta di bawah RMK-8. Sementara itu, peruntukan bekalan elektrik pula ialah RM998.3 juta, manakala peruntukan bagi kerja pembetungan meningkat dengan ketara kepada RM199.8 juta.
Menjelang RMK-9, kerajaan mensasarkan peruntukan kemudahan bekalan elektrik dan air kepada semua rakyat. Oleh itu, di bawah RMK¬9, peruntukan bekalan elektrik telah meningkat kepada RM1012.8 juta. Sementara itu, kerajaan memperuntukkan RM230.3 juta bagi kemudahan telefon awam, manakala peruntukan bagi kerja pembetungan ialah RM322.2 juta. Peruntukan kemudahan telekomunikasi pula meningkat sebanyak RM127.8 juta berbanding dengan RMK-8.
(Sumber: Dipetik dan diubahsuaikan daripada
Anggaran Belanjawan 2006)
____________________________________________________
Jawapan : Klik di sini
Sejak Malaysia mencapai kemerdekaan, kerajaan Malaysia telah berusaha untuk menyediakan kemudahan asas seperti bekalan air dan elektrik untuk keselesaan rakyat sama ada di kawasan bandar mahupun di kawasan luar bandar. Menurut statistik yang dikeluarkan oleh UNESCO, Pertubuhan Bangsa¬bangsa Bersatu, penduduk Malaysia merupakan golongan yang beruntung kerana kemudahan asas yang disediakan di negara ini adalah yang terbaik dalam kalangan negara ASEAN.
Di bawah Rancangan Malaysia Kelima (RMK-5), kerajaan Malaysia telah memperuntukkan sejumlah RM824 juta untuk pembangunan kemudahan asas. Daripada jumlah tersebut, peruntukan bagi bekalan elektrik ialah RM530.7 juta atau 64.41%. Ketika itu, kebanyakan penduduk luar bandar masih menggunakan lilin dan pelita pada waktu malam. Sementara itu, RM133.8 juta daripada jumlah peruntukan di bawah RMK-5 adalah untuk menyediakan kemudahan telekomunikasi di lokasi yang strategik. Peruntukan selebihnya, iaitu 18.18% daripada jumlah peruntukan di bawah RMK-5, disalurkan bagi tujuan penyediaan bekalan air, manakala peruntukan bagi penyediaan telefon awam ialah RM9.7 juta.
Jumlah peruntukan bagi kemudahan asas telah meningkat kepada RM1071.6 juta di bawah Rancangan Malaysia Keenam (RMK-6) dan terus meningkat di bawah Rancangan Malaysia Ketujuh (RMK-7) yang memperuntukkan RM1945.7 juta. Penambahan peruntukan ini bertujuan memperluas kemudahan asas ke kawasan luar bandar.
Di bawah RMK-6, bekalan elektrik mendapat peruntukan sebanyak RM634 juta berbanding dengan peruntukan sebanyak RM886.2 juta di bawah RMK¬7. Kerja pembetungan telah mula dijalankan dengan peruntukan sebanyak RM12.5 juta di bawah RMK-6. Kemudahan
telekomunikasi pula menerima peruntukan sebanyak RM222.7 juta, manakala peruntukan kemudahan telefon awam ialah RM14.9 juta.
Di bawah RMK-7, kawasan kampung dan kawasan perumahan baru telah dibekalkan dengan kemudahan air dan telekomunikasi. Hal ini menyebabkan peruntukan bagi kemudahan telekomunikasi dan bekalan air meningkat, iaitu masing-masing kepada RM680 juta dan RM208.7 juta. Sementara itu, peruntukan bagi kerja pembetungan ialah RM49.8 juta, manakala peruntukan kemudahan telefon awam ialah RM121 juta.
Peruntukan bekalan air di bawah Rancangan Malaysia Kesembilan (RMK-9) ialah RM392.4 juta berbanding dengan RM287.9 juta di bawah Rancangan Malaysia Kelapan (RMK-8). Peruntukan kemudahan telekomunikasi pula telah meningkat kepada RM759.5 juta, manakala peruntukan kemudahan telefon awam ialah RM140.4 juta di bawah RMK-8. Sementara itu, peruntukan bekalan elektrik pula ialah RM998.3 juta, manakala peruntukan bagi kerja pembetungan meningkat dengan ketara kepada RM199.8 juta.
Menjelang RMK-9, kerajaan mensasarkan peruntukan kemudahan bekalan elektrik dan air kepada semua rakyat. Oleh itu, di bawah RMK¬9, peruntukan bekalan elektrik telah meningkat kepada RM1012.8 juta. Sementara itu, kerajaan memperuntukkan RM230.3 juta bagi kemudahan telefon awam, manakala peruntukan bagi kerja pembetungan ialah RM322.2 juta. Peruntukan kemudahan telekomunikasi pula meningkat sebanyak RM127.8 juta berbanding dengan RMK-8.
(Sumber: Dipetik dan diubahsuaikan daripada
Anggaran Belanjawan 2006)
____________________________________________________
Jawapan : Klik di sini
Monday, May 17, 2010
Kuliah 1
BAHAGIAN D: Mengalih Teks Linear kepada Teks Bukan Linear
Pengenalan Bahagian D
1 Bahagian D bertujuan menguji kebolehan calon untuk mengubah bentuk media komunikasi daripada bentuk linear, iaitu esei kepada bentuk bukan linear atau bahan grafik.
2 Bahan grafik seperti jadual, graf garis, graf bar dan carta pai digunakan untuk mempersembahkan sesuatu data atau maklumat.
3 Petikan yang dikemukakan mengandungi maklumat dan pemboleh ubah yang boleh dipindahkan ke dalam
bentuk teks bukan linear.
4 Selain itu, bahagian ini turut menguji kebolehan calon untuk menginterpretasi data atau maklumat yang dikemukakan dalam petikan untuk dipindahkan ke dalam bentuk teks bukan linear.
Langkah-langkah Menjawab Soalan Bahagian D
1 Calon hendaklah membaca penyataan soalan dengan teliti supaya dapat memahami kehendak soalan dan jenis teks bukan linear yang dikehendaki.
2 Kenal pasti pemboleh ubah yang terlibat, sama ada mengikut tempoh atau sektor tertentu. Bentuk atau set pemboleh ubah yang wujud akan menentukan jenis graf atau carta yang sesuai dilukis.
3 Sediakan jadual persediaan untuk mempamerkan data semua pemboleh ubah mengikut tempoh atau sektor tertentu.
4 Baca petikan dengan teliti dan pindahkan maklumat yang berbentuk data nilai mutlak atau nilai peratusan ke
dalam jadual persediaan.
5 Kemudian, pindahkan maklumat dalam jadual ke dalam kertas graf.
Aspek yang akan Diuji Dalam Bahagian D
1 Kejelasan pemboleh ubah yang dipersembahkan - merangkumi ketepatan label paksi, unit pada paksi, data pemboleh ubah (nilai mutlak atau nilai peratusan); dan klasifikasi sektor atau bidang serta kedudukan peratusan dalam segmen bagi carta pai
2 Kejelasan teknik melukis media (graf atau carta pa i) - meliputi kesesuaian bentuk media yang dipilih, kedudukan reka letak media pada kertas graf, dan letakan serta susun atur tajuk, skala, petunjuk, nisbah jejari . (bagi carta pai) dan sumber
3 Ketepatan isi - merangkumi ketepatan maklumat di dalam tajuk, label paksi, data yang dipindahkan, skala,
petunjuk dan sumber
4 Kejelasan secara keseluruhan - meliputi semua aspek yang telah dinyatakan di atas
Maklumat Tambahan
1. Kemahiran yang paling asas dalam bahagian ini ialah keupayaan calon menentukan media yang paling sesuai.
2. Aspek yang diambil kira dalam pemarkahan ialah pengelasan angkubah, kesesuaian media/teknik, ketepatan isi dan kesempurnaan rajah.
3. Kelemahan calon dalam Bahagian D ialah:
(a) pemilihan media/teknik tidak tepat atau kurang sesuai
(b) kedudukan dan 'layout' tidak sesuai
(c) tidak cukup maklumat seperti tajuk, petunjuk-petunjuk atau nilai yang tepat, skala dan sumber
(d) tidak menyertakan jadual penyediaan (e) pemindahan data tidak tepat
(f) kerja tidak kemas dan tidak lengkap.
Pemarkahan Bahagian D
Pengkelasan Angkubah - 4 markah
Teknik melukis - 4 markah
Ketepatan isi - 4 markah
Kejelasan Grafik - 3 markah
Jumlah 15 markah
Markah Dipotong Jika:
1. Salah media
2. Tiada label
3. Tiada peratus atau angka atau tahun
4. Tiada nilai atau jumlah besar bagi carta pai
5. Tidak menulis tajuk
6. Tidak memasukkan skala
7. Tiada petunjuk atau salah bilangan petunjuk
8. Tiada sumber atau sumber tidak lengkap
9. Paksi yang dilukis lebih tinggi daripada tajuk media
10. Tidak menulis % bagi carta pai
Contoh soalan:
Berdasarkan maklumat yang diberikan dalam petikan di bawah sediakan graf bar yang sesuai untuk menunjukkan pinjaman ya telah dikeluarkan oleh bank-bank di Malaysia bagi Rancang Malaysia Kelapan (2001-2005).
Dalam tempoh Rancangan Malaysia Kelapan (2001-2005), perminta kredit pada keseluruhannya tetap teguh walaupun kegiatan ekonomi sem perlahan. Pinjaman yang dikeluarkan oleh bank-bank tempatan dalam tempoh Rancangan Malaysia Kelapan telah disalurkan terutamanya kepa sektor yang terdiri daripada pembangunan hartanah, pembinaan, dan pinjaman perseorangan.
Pada akhir Rancangan Malaysia Kelapan, jumlah kredit yang diberik oleh bank kepada sektor hartanah adalah sebanyak RM10,325 ju berbanding dengan jumlah tahun-tahun sebelumnya sebanyak RM8,708 juta (2004), RM6,402 juta (2003), RM4,809 juta (2002), dan RM3,624 juta (2001).
Pertambahan kredit oleh bank kepada sektor hartanah boleh dikatak berkait rapat dengan permintaan terhadap rumah-rumah kediaman. Pinjaman perumahan juga terus meningkat daripada RM3,645 juta pada awal Rancangan Malaysia Kelapan kepada RM4,570 juta (2002), RM5,440 ju (2003), dan RM6,672 juta (2004). Pada tahun akhir Rancangan Malaysia Kelapan, jumlah pinjaman perumahan ini telah meningkat 21.9% daripada jumlah tahun sebelumnya.
Bagi memajukan sektor hartanah lagi, bank juga menambah jumlah kredit kepada sektor pembinaan. Pinjaman untuk sektor ini telah bertambah lebih daripada 100% pada akhir Rancangan Malaysia Kelapan jika dibandingkan dengan jumlah pada awal rancangan tersebut. Jumlah pinjaman yang diberikan oleh bank kepada sektor ini dalam Rancangan Malaysia Kelapan ialah RM2,155 juta (2001), RM2,440 juta (2002), RM3,158 juta (2003), RM4,016 juta (2004), dan RM4,524 juta (2005).
Sektor pembuatan ialah sektor yang mendapat kemudahan kredit paling tinggi daripada bank-bank pada peringkat awal Rancangan Malaysia Kelapan, iaitu RM6,990 juta (21.5%) bagi tahun 2001. Jumlah ini terus meningkat kepada RM7,290 juta (19.1%) pada tahun 2002, dan RM8,822 juta (18.4%) pada tahun 2003. Walau bagaimanapun, pada dua tahun terakhir Rancangan Malaysia Kelapan, peratusan kredit bank kepada sektor ini terus merosot kepada 16% dan 15.2% daripada jumlah kredit RM57,917 juta dan RM65,990 juta yang dikeluarkan oleh bank-bank bagi tahun-tahun 2004 dan 2005. Jumlah pinjaman pada tahun-tahun 2001, 2002, dan 2003 berjumlah RM32,490 juta, RM38,139 juta, dan RM47 ,911 juta.
Sektor perdagangan am, yang menduduki tangga kedua selepas sektor pembuatan dari segi jumlah kredit yang diberikan oleh bank pada tiga tahun pertama Rancangan Malaysia Kelapan, telah menduduki tangga teratas pada tahun 2004 dengan pinjaman berjumlah RM9,347 juta. Dari segi kedudukan jumlah pinjaman yang diberikan oleh bank pada tahun 2005, sektor ini jatuh kembali ke tangga kedua dengan jumlah kredit RM10,134 juta. Dari tahun 2001 hingga tahun 2003, sektor ini memperoleh kredit berjumlah RM6,320 juta, RM6,916 juta, dan RM8,195 juta.
Bagi menggalakkan pengeluaran bahan makanan pertanian, bank juga terus memberikan bantuan kredit kepada sektor ini dalam Rancangan Malaysia Kelapan, iaitu RM2,454 juta, RM2,778 juta, RM3,215 juta, RM3,560 juta, dan RM3,793 juta dari tahun 2001 hingga tahun 2005. Jumlah kredit itu jelas menunjukkan sektor pertanian menjadi asas kepada pembangunan negara ini
(Dipetik dan diubahsuaikan daripada Rancangan Malaysia Kelapan, 2001-2005)
Thursday, April 29, 2010
TEKNIK PENYOALAN PENGAJIAN AM KERTAS 2
TEKNIK PENYOALAN PENGAJIAN AM KERTAS 2
1. Berdasarkan maklumat berikut, sediakan graf yang sesuai untuk menunjukkan peratusan perubahan jualan beberapa jenis kereta di Malaysia dalam tempoh yang dinyatakan.
2. Berdasarkan maklumat yang diberikan dalam petikan di bawah, sediakan graf yang sesuai untuk menunjukkan kadar indeks harga pengguna di negara-negara ASEAN terpilih dari tahun 2000 hingga 2004.
3. Berdasarkan maklumat yang diberikan dalam petikan di bawah, lukiskan carta yang sesuai bagi menunjukkan perbandingan kematian akibat penyakit tidak berjangkit terpilih di Malaysia pada tahun 2000 dan 2005
4. Berdasarkan maklumat yang diberikan dalarn petikan di bawah, sediakan graf yang sesuai untuk menunjukkan jumlah kes kemalangan yang berlaku dalam pelbagai sektor pekerjaan di Malaysia pada tahun-tahun yang dinyatakan.
5. Berdasarkan rnaklumat yang diberikan dalam petikan di bawah, sediakan graf yang sesuai untuk menunjukkan pola perubahan jumlah kes kebakaran mengikut jenis di Malaysia dari tahun 2001 hingga 2004
6. Berdasarkan maklumat dalam petikan di bawah, sediakan graf yang sesuai untuk menunjukkan kadar perubahan ketibaan pelancong mengikut beberapa negara asal ke Semenanjung Malaysia bagi tahun 2004 berbanding dengan tahun 2005.
7. Berdasarkan maklumat yang diberikan dalarn petikan di bawah, sediakan carta yang sesuai bagi menunjukkan import pelbagai barangan dan keperluan Malaysia daripada pelbagai haluan ada tahun 2005.
8. Berdasarkan kepada maklumat yang diberikan dalam petikan di bawah,sediakan carta yang sesuai untuk menunjukkan eksport barangan Malaysia dan komponen negara pengimport barangan malaysia pada tahun 2003.
9. Berdasarkan petikan di bawah, sediakan graf yang sesuai untuk menunjukkan keadaan nilai indeks pengeluaran !ndustri bagi barangan pembuatan di Malaysia bagi tahun 2003 hingga 2006.
10. Berdasarkan maklumat yang diberikan alarn petikan di bawah, sediakan graf yang sesuai untuk menunjukkan peratus perubahan bilangan kes kematian dalam kalangan pelbagai jenis penggurna jalan raya di Malaysia pada tahun 2004 berbanding tahun 2005.
11. Berdasarkan maklumat yang diberikan dalam petikan di bawah ini, sediakan graf yang sesuai untuk menunjukkan bilangan pencarum Kumpulan Simpanan Wang Pekerja mengikut kumpulan umur pada tahun 1999 dan tahun 2003.
12. Dengan menggunakan maklumat yang diberikan dalann petikan di bawah,sediakan graf yang sesuai untuk rnenunjukkan jumlah tenaga buruh, bilangan orang yang bekerja, dan kadar pengangguran bagl tahun yang diliputi.
13. Berdasarkan maklumat yang diberikan dalam petikan di bawah, sediakan carta yang sesuai untuk menunjukkan nilai jaminan kredit yang diberikan oleh Credit Guarantee Corporation Malaysia Berhad (CGC) kepada perusahaan kecil dan sederhana (PKS) mengikut jenis perniagaan dan jenis skim jaminan kredit yang ditawarkan pada tahun 2004.
14. Berdasarkan maklumat dalam petikan di bawah, sediakan graf yang sesuai untuk menunjukkan pengeluaran dan jumlah perolehan eksport barangan utama terpilih bagi tahun 2002 hingga tahun 2005.
1. Berdasarkan maklumat berikut, sediakan graf yang sesuai untuk menunjukkan peratusan perubahan jualan beberapa jenis kereta di Malaysia dalam tempoh yang dinyatakan.
2. Berdasarkan maklumat yang diberikan dalam petikan di bawah, sediakan graf yang sesuai untuk menunjukkan kadar indeks harga pengguna di negara-negara ASEAN terpilih dari tahun 2000 hingga 2004.
3. Berdasarkan maklumat yang diberikan dalam petikan di bawah, lukiskan carta yang sesuai bagi menunjukkan perbandingan kematian akibat penyakit tidak berjangkit terpilih di Malaysia pada tahun 2000 dan 2005
4. Berdasarkan maklumat yang diberikan dalarn petikan di bawah, sediakan graf yang sesuai untuk menunjukkan jumlah kes kemalangan yang berlaku dalam pelbagai sektor pekerjaan di Malaysia pada tahun-tahun yang dinyatakan.
5. Berdasarkan rnaklumat yang diberikan dalam petikan di bawah, sediakan graf yang sesuai untuk menunjukkan pola perubahan jumlah kes kebakaran mengikut jenis di Malaysia dari tahun 2001 hingga 2004
6. Berdasarkan maklumat dalam petikan di bawah, sediakan graf yang sesuai untuk menunjukkan kadar perubahan ketibaan pelancong mengikut beberapa negara asal ke Semenanjung Malaysia bagi tahun 2004 berbanding dengan tahun 2005.
7. Berdasarkan maklumat yang diberikan dalarn petikan di bawah, sediakan carta yang sesuai bagi menunjukkan import pelbagai barangan dan keperluan Malaysia daripada pelbagai haluan ada tahun 2005.
8. Berdasarkan kepada maklumat yang diberikan dalam petikan di bawah,sediakan carta yang sesuai untuk menunjukkan eksport barangan Malaysia dan komponen negara pengimport barangan malaysia pada tahun 2003.
9. Berdasarkan petikan di bawah, sediakan graf yang sesuai untuk menunjukkan keadaan nilai indeks pengeluaran !ndustri bagi barangan pembuatan di Malaysia bagi tahun 2003 hingga 2006.
10. Berdasarkan maklumat yang diberikan alarn petikan di bawah, sediakan graf yang sesuai untuk menunjukkan peratus perubahan bilangan kes kematian dalam kalangan pelbagai jenis penggurna jalan raya di Malaysia pada tahun 2004 berbanding tahun 2005.
11. Berdasarkan maklumat yang diberikan dalam petikan di bawah ini, sediakan graf yang sesuai untuk menunjukkan bilangan pencarum Kumpulan Simpanan Wang Pekerja mengikut kumpulan umur pada tahun 1999 dan tahun 2003.
12. Dengan menggunakan maklumat yang diberikan dalann petikan di bawah,sediakan graf yang sesuai untuk rnenunjukkan jumlah tenaga buruh, bilangan orang yang bekerja, dan kadar pengangguran bagl tahun yang diliputi.
13. Berdasarkan maklumat yang diberikan dalam petikan di bawah, sediakan carta yang sesuai untuk menunjukkan nilai jaminan kredit yang diberikan oleh Credit Guarantee Corporation Malaysia Berhad (CGC) kepada perusahaan kecil dan sederhana (PKS) mengikut jenis perniagaan dan jenis skim jaminan kredit yang ditawarkan pada tahun 2004.
14. Berdasarkan maklumat dalam petikan di bawah, sediakan graf yang sesuai untuk menunjukkan pengeluaran dan jumlah perolehan eksport barangan utama terpilih bagi tahun 2002 hingga tahun 2005.
Tuesday, April 27, 2010
Graf Bar Kompaun
Graf Bar Kompaun
1. Bertujuan untuk menunjukkan perbandingan beberapa bar yang dikumpulkan dalam satu kumpulan dan jumlah setiap kumpulan dengan yang lain.
2. Mempunyai bentuk secara beriringan antara pem-boleh ubah dalam sesuatu jangka masa atau tempat.
3. Skala paksi nilai ialah secara berpusat (semuanya bermula pada titik asal '0').
4. Graf jenis ini kadangkala mempunyai dua paksi menegak (kanan dan kiri), bagaimanapun ukuran skala mestilah sama bagi kedua-duanya.
SLIDE KULIAH GRAF BAR KOMPAUN
Contoh Soalan
Berdasarkan maklumat yang dibehkan dalam petikan di bawah ini, sediakan graf bar yang sesuai untuk menunjukkan kedudukan hutang negara mengikut sektor terpilih pada tahun 2002 dan 2003.
Dalam Belanjawan Persekutuan 2004, kerajaan meramal hutang luar akan mencatat penurunan. Keadaan ini dijangka menjamin kedudukan kewangan kekal kukuh. Ini dapat dilihat dalam kedudukan hutang beberapa sektor terpilih dalam tempoh masa 2002-2003.
Antara sektor terpilih yang mencatat kejatuhan ketara ialah Kerajaan Persekutuan. Kejatuhan nilai hutang Kerajaan Persekutuan mengatasi kedudukan PABK. Dalam tempoh ini, hutang Kerajaan Persekutuan dijangka merosot dengan kadar 3.64 peratus. Jumlah hutang Kerajaan Persekutuan pada tahun 2003 ialah sebanyak RM34.96 bilion. Angka ini menunjukkan RM1.32 bilion lebih rendah berbanding tahun 2002. Pada tahun 2002, hutang Kerajaan Persekutuan berjumlah RM36.28 bilion.
Kedudukan hutang pihak PABK tidak menampakkan perbezaan yang ketara. Walau bagaimanapun, jumlah hutang PABK yang tidak dijamin sebenarnya mencatat peningkatan jelas berbanding hutang PABK yang dijamin. Keseluruhannya, jumlah hutang pihak PABK pada tahun 2002 ialah sebanyak RM63.11 bilion. Angka ini dijangka menurun sebanyak 1.16 peratus atau RM0.74 bilion pada tahun 2003 menjadi RM62.37 bilion.
Sungguhpun hutang kedua-dua sektor di atas mencatat penurunan, didapati hutang sektor swasta pula mencatat pertambahan. Dalam Belanjawan 2004, kerajaan menjangka hutang pihak swasta akan terus meningkat dengan kadar 1.79 peratus antara tahun 2002-2003. Hutang sektor swasta pada tahun 2003 meningkat kepada RM53.89 bilion. Angka ini lebih RM0.95 bilion berbanding tahun 2002.
Keseluruhannya, didapati hutang negara yang merangkumi hutang jangka sederhana dan panjang serta hutang jangka pendek mencatat sedikit peningkatan. Angka ini dijangka bertambah kepada RM186.03 bilion berbanding RM185.57 bilion antara tahun 2002-2003.
(Dipetik dan diubahsuaikan daripada Laporan Ekonomi 2003-2004, Kementerian Kewangan Malaysia)
Kehendak Soalan
1. Soalan meminta calon melukis graf bar yang sesuai untuk menunjukkan kedudukan hutang negara mengikut sektor-sektor terpilih.
2. Dalam soalan ini, calon perlu memberi perhatian kepada fokus soalan, iaitu kedudukan hutang negara dan sektor terpilih.
3. Pemahaman calon kepada kedua-dua frasa tadi penting bukan sahaja untuk memindahkan maklumat/data, malahan bagi memilih teknik graf yang sesuai.
4. Calon yang gagal memahami perkara tersebut, mungkin memilih teknik tidak tepat.
5. Bagi calon yang tidak memahami frasa mengikut sektor terpilih, mereka mungkin memilih graf bar komponen memandangkan data-data yang diberikan memang boleh 'ditokokkan' untuk mendapatkan jumlah.
6. Namun, penggunaan frasa sektor terpilih tidak boleh 'ditokokkan' kerana ia tidak mewakili keseluruhan pemboleh ubah.
7. Oleh itu, calon harus memilih graf bar kompaun yang dapat menunjukkan kedudukan hutang mengikut sektor-sektor yang diberi secara berasingan mengikut kedua-dua tahun tersebut.
Jalan Penyelesaian
1. Graf bar kompaun dapat menggambarkan nilai hutang negara mengikut tiga sektor yang diberi bagi tahun 2002 dan 2003.
2. Seterusnya calon perlu membaca petikan dengan teliti dan memindahkan data yang diberikan ke dalam jadual, iaitu nilai hutang negara mengikut tiga sektor bagi dua tahun.
3. Sewaktu memindahkan data, calon perlu berhati-hati kerana ada sebahagian daripada data/maklumat tidak diberikan secara langsung. Sebaliknya, hanya tip yang tidak lengkap diberikan.
4. Umpamanya, data bagi nilai hutang sektor swasta tidak diberikan bagi tahun 2002. Sebaliknya, cuma data bagi tahun 2003 diberikan berserta dengan 'nilai tambahan' berbanding tahun
sebelumnya.
5. Jadi, calon perlu memahami langkah penyelesaian yang betul. Calon perlu 'menolak' nilai tambahan daripada nilai tahun 2003 bagi mendapatkan nilai sebenar tahun 2002.
Nilai tahun 2002
= Nilai 2003 - nilai tambahan
= 53.89 - 0.95
= 52.94 bilion
6. Setelah selesai memindahkan data dan membina jadual yang selengkapnya, para calon perlu memikirkan peringkat-peringkat melukis seperti:
(a) layout (c) skala
(b) paksi (d) bilangan bar
* lebar bar hendaklah sama
* jarak di antara kumpulan bar hendaklah sama
* skala sesuai
* lazimnya lebar 1 bar ialah 1 cm
* jarak di antara kumpulan bar hendaklah sama atau separuh lebar satu bar
Bagi graf bar kompaun yang biasa, iaitu berbentuk menegak (vertikal), paksi mendatar perlu mewakili pemboleh ubah masa (tahun) dan paksi menegak pula mewakili nilai (skala).
8. Kemudian, fikir dan tentukan bilangan bar, lebar bar dan jarak di antara kumpulan bar supaya ruangan pada kertas graf cukup dan sesuai. Sila perhatikan panduan di sebelah.
9. Akhimya, lukis graf bar yang sesuai mengikut data dan maklumat yang telah diperoleh sertadirancang. Setelah selesai melukis, semak ciri-ciri kesempurnaan graf seperti tajuk, label paksi,skala, petunjuk dan sumber. (Sila rujuk jawapan contoh.)
1. Bertujuan untuk menunjukkan perbandingan beberapa bar yang dikumpulkan dalam satu kumpulan dan jumlah setiap kumpulan dengan yang lain.
2. Mempunyai bentuk secara beriringan antara pem-boleh ubah dalam sesuatu jangka masa atau tempat.
3. Skala paksi nilai ialah secara berpusat (semuanya bermula pada titik asal '0').
4. Graf jenis ini kadangkala mempunyai dua paksi menegak (kanan dan kiri), bagaimanapun ukuran skala mestilah sama bagi kedua-duanya.
SLIDE KULIAH GRAF BAR KOMPAUN
Kuliah graf bar mudah,kompaun pp
View more presentations from Pa3STPM.
Contoh Soalan
Berdasarkan maklumat yang dibehkan dalam petikan di bawah ini, sediakan graf bar yang sesuai untuk menunjukkan kedudukan hutang negara mengikut sektor terpilih pada tahun 2002 dan 2003.
Dalam Belanjawan Persekutuan 2004, kerajaan meramal hutang luar akan mencatat penurunan. Keadaan ini dijangka menjamin kedudukan kewangan kekal kukuh. Ini dapat dilihat dalam kedudukan hutang beberapa sektor terpilih dalam tempoh masa 2002-2003.
Antara sektor terpilih yang mencatat kejatuhan ketara ialah Kerajaan Persekutuan. Kejatuhan nilai hutang Kerajaan Persekutuan mengatasi kedudukan PABK. Dalam tempoh ini, hutang Kerajaan Persekutuan dijangka merosot dengan kadar 3.64 peratus. Jumlah hutang Kerajaan Persekutuan pada tahun 2003 ialah sebanyak RM34.96 bilion. Angka ini menunjukkan RM1.32 bilion lebih rendah berbanding tahun 2002. Pada tahun 2002, hutang Kerajaan Persekutuan berjumlah RM36.28 bilion.
Kedudukan hutang pihak PABK tidak menampakkan perbezaan yang ketara. Walau bagaimanapun, jumlah hutang PABK yang tidak dijamin sebenarnya mencatat peningkatan jelas berbanding hutang PABK yang dijamin. Keseluruhannya, jumlah hutang pihak PABK pada tahun 2002 ialah sebanyak RM63.11 bilion. Angka ini dijangka menurun sebanyak 1.16 peratus atau RM0.74 bilion pada tahun 2003 menjadi RM62.37 bilion.
Sungguhpun hutang kedua-dua sektor di atas mencatat penurunan, didapati hutang sektor swasta pula mencatat pertambahan. Dalam Belanjawan 2004, kerajaan menjangka hutang pihak swasta akan terus meningkat dengan kadar 1.79 peratus antara tahun 2002-2003. Hutang sektor swasta pada tahun 2003 meningkat kepada RM53.89 bilion. Angka ini lebih RM0.95 bilion berbanding tahun 2002.
Keseluruhannya, didapati hutang negara yang merangkumi hutang jangka sederhana dan panjang serta hutang jangka pendek mencatat sedikit peningkatan. Angka ini dijangka bertambah kepada RM186.03 bilion berbanding RM185.57 bilion antara tahun 2002-2003.
(Dipetik dan diubahsuaikan daripada Laporan Ekonomi 2003-2004, Kementerian Kewangan Malaysia)
Kehendak Soalan
1. Soalan meminta calon melukis graf bar yang sesuai untuk menunjukkan kedudukan hutang negara mengikut sektor-sektor terpilih.
2. Dalam soalan ini, calon perlu memberi perhatian kepada fokus soalan, iaitu kedudukan hutang negara dan sektor terpilih.
3. Pemahaman calon kepada kedua-dua frasa tadi penting bukan sahaja untuk memindahkan maklumat/data, malahan bagi memilih teknik graf yang sesuai.
4. Calon yang gagal memahami perkara tersebut, mungkin memilih teknik tidak tepat.
5. Bagi calon yang tidak memahami frasa mengikut sektor terpilih, mereka mungkin memilih graf bar komponen memandangkan data-data yang diberikan memang boleh 'ditokokkan' untuk mendapatkan jumlah.
6. Namun, penggunaan frasa sektor terpilih tidak boleh 'ditokokkan' kerana ia tidak mewakili keseluruhan pemboleh ubah.
7. Oleh itu, calon harus memilih graf bar kompaun yang dapat menunjukkan kedudukan hutang mengikut sektor-sektor yang diberi secara berasingan mengikut kedua-dua tahun tersebut.
Jalan Penyelesaian
1. Graf bar kompaun dapat menggambarkan nilai hutang negara mengikut tiga sektor yang diberi bagi tahun 2002 dan 2003.
2. Seterusnya calon perlu membaca petikan dengan teliti dan memindahkan data yang diberikan ke dalam jadual, iaitu nilai hutang negara mengikut tiga sektor bagi dua tahun.
3. Sewaktu memindahkan data, calon perlu berhati-hati kerana ada sebahagian daripada data/maklumat tidak diberikan secara langsung. Sebaliknya, hanya tip yang tidak lengkap diberikan.
4. Umpamanya, data bagi nilai hutang sektor swasta tidak diberikan bagi tahun 2002. Sebaliknya, cuma data bagi tahun 2003 diberikan berserta dengan 'nilai tambahan' berbanding tahun
sebelumnya.
5. Jadi, calon perlu memahami langkah penyelesaian yang betul. Calon perlu 'menolak' nilai tambahan daripada nilai tahun 2003 bagi mendapatkan nilai sebenar tahun 2002.
Nilai tahun 2002
= Nilai 2003 - nilai tambahan
= 53.89 - 0.95
= 52.94 bilion
6. Setelah selesai memindahkan data dan membina jadual yang selengkapnya, para calon perlu memikirkan peringkat-peringkat melukis seperti:
(a) layout (c) skala
(b) paksi (d) bilangan bar
* lebar bar hendaklah sama
* jarak di antara kumpulan bar hendaklah sama
* skala sesuai
* lazimnya lebar 1 bar ialah 1 cm
* jarak di antara kumpulan bar hendaklah sama atau separuh lebar satu bar
Bagi graf bar kompaun yang biasa, iaitu berbentuk menegak (vertikal), paksi mendatar perlu mewakili pemboleh ubah masa (tahun) dan paksi menegak pula mewakili nilai (skala).
8. Kemudian, fikir dan tentukan bilangan bar, lebar bar dan jarak di antara kumpulan bar supaya ruangan pada kertas graf cukup dan sesuai. Sila perhatikan panduan di sebelah.
9. Akhimya, lukis graf bar yang sesuai mengikut data dan maklumat yang telah diperoleh sertadirancang. Setelah selesai melukis, semak ciri-ciri kesempurnaan graf seperti tajuk, label paksi,skala, petunjuk dan sumber. (Sila rujuk jawapan contoh.)
Thursday, April 15, 2010
Subtopik dan Huraian Sukatan Pelajaran
Subtopik dan Huraian Sukatan Pelajaran Bahagian D,Kertas 2,Pengajian Am STPM.
Subtopik: Bentuk Teks (Teks Liner)
Huraian : Mengenal jenis teks linear
* deskriptif
* naratif
* informatif
* penghujahan
* penilaian
Tugasan:
1. Memahami isi kandungan yang tersurat dan tersirat.
2. Mengemukakan idea secara logik dan sistematik.
3. Menganalisis fakta dan data yang diberikan.
4. Membuat penghitungan.
5. Membuat taakulan.
Subtopik: Bentuk Teks (Teks Liner)
Huraian : Mengenal jenis teks linear
* deskriptif
* naratif
* informatif
* penghujahan
* penilaian
Tugasan:
1. Memahami isi kandungan yang tersurat dan tersirat.
2. Mengemukakan idea secara logik dan sistematik.
3. Menganalisis fakta dan data yang diberikan.
4. Membuat penghitungan.
5. Membuat taakulan.
Sunday, April 11, 2010
Panduan Umum Menjawab
Berikut adalah Panduan Umum menjawab soalan Bahagian D
Fahami dan ikuti langkah-langkah yang dicadangkan dalam paparan berikut, semoga ianya dapat membantu calon menjawab dengan lebih baik dan menepati kehendak soalan.
1. Untuk mengubah maklumat dalam bentuk petikan atau esei kepada bentuk grafik ataupun 'pictorial diagram' ini, calon hendaklah menguasai kemahiran mengira.
Untuk menjawab soalan bagi sesuatu petikan atau esei yang diberi, calon hendaklah memahami dengan tepat bentuk carta yang dikehendaki.
2. Misalnya, walaupun soalan menyatakan bahawa carta yang diminta ialah graf garis, namun calon harus dapat memastikan sama ada graf yang dikehendaki itu graf garis biasa atau graf garis bertindih.
Begitu juga dengan graf bar, sama ada yang diminta itu graf bar kompaun, graf bar komponen ataupun histogram.
Kesilapan memilih carta yang sesuai boleh menjejaskan pemarkahan.
3. Setelah mengenal pasti jenis carta yang sesuai, calon seterusnya perlu membuat pengiraan.
Lazimnya, ini melibatkan langkah-langkah;
- mengira jumlah
- menolak
- mencampur
- membahagi
- mendarab
- mencari peratus
Pengiraan perlu dibuat dengan berhati-hati untuk mengelak kesilapan.
Hasil pengiraan harus dipaparkan dalam bentuk jadual untuk memudahkan langkah mengubah kandungan petikan tersebut kepada bentuk carta yang diminta.
4. Seterusnya calon perlu membuat perancangan sebelum melukis carta yang telah diputuskan.
Ini bertujuan ungtuk memastikan bahawa carta yang terhasil itu bukan sahaja betul, tetapi juga kemas dan cantik.
Paparan carta juga mestilah memperlihatkan unsur estatik, maksudnya carta itu dilukis seimbang di tengah-tengah kertas graf; tidak terlalu ke tepi, terlalu ke atas, terlalu kecil, terlalu besar atau sebagainya.
Fahami dan ikuti langkah-langkah yang dicadangkan dalam paparan berikut, semoga ianya dapat membantu calon menjawab dengan lebih baik dan menepati kehendak soalan.
1. Untuk mengubah maklumat dalam bentuk petikan atau esei kepada bentuk grafik ataupun 'pictorial diagram' ini, calon hendaklah menguasai kemahiran mengira.
Untuk menjawab soalan bagi sesuatu petikan atau esei yang diberi, calon hendaklah memahami dengan tepat bentuk carta yang dikehendaki.
2. Misalnya, walaupun soalan menyatakan bahawa carta yang diminta ialah graf garis, namun calon harus dapat memastikan sama ada graf yang dikehendaki itu graf garis biasa atau graf garis bertindih.
Begitu juga dengan graf bar, sama ada yang diminta itu graf bar kompaun, graf bar komponen ataupun histogram.
Kesilapan memilih carta yang sesuai boleh menjejaskan pemarkahan.
3. Setelah mengenal pasti jenis carta yang sesuai, calon seterusnya perlu membuat pengiraan.
Lazimnya, ini melibatkan langkah-langkah;
- mengira jumlah
- menolak
- mencampur
- membahagi
- mendarab
- mencari peratus
Pengiraan perlu dibuat dengan berhati-hati untuk mengelak kesilapan.
Hasil pengiraan harus dipaparkan dalam bentuk jadual untuk memudahkan langkah mengubah kandungan petikan tersebut kepada bentuk carta yang diminta.
4. Seterusnya calon perlu membuat perancangan sebelum melukis carta yang telah diputuskan.
Ini bertujuan ungtuk memastikan bahawa carta yang terhasil itu bukan sahaja betul, tetapi juga kemas dan cantik.
Paparan carta juga mestilah memperlihatkan unsur estatik, maksudnya carta itu dilukis seimbang di tengah-tengah kertas graf; tidak terlalu ke tepi, terlalu ke atas, terlalu kecil, terlalu besar atau sebagainya.
Friday, April 9, 2010
Kemahiran Yang Perlu Dikuasai
Jenis kemahiran yang perlu anda kuasai untuk menjawab soalan Bahagian D kertas 2 Pengajian Am, antaranya ialah:
1. Matematik
2. Menyediakan jadual
3. Menentukakn graf/carta
4. Merancang kedudukan (layout)
5. Teknikal
6. Estetik
1. Matematik
- Membuat pengiraan berdasarkan data dalam petikan
- Pengiraan perlulah tepat dan lengkap
2. Menyediakan jadual
- Jadual disediakan dengan tepat berdasarkan hasil pengiraan
3. Menentukakn graf/carta
- Menentukan jenis graf atau carta yang sesuai dan menepati kehendak soalan.
4. Merancang kedudukan (layout)
- Memastikan kedudukan graf atau carta dalam kertas graf adalah kemas dan teratur.
- Graf atau carta seharusnya berada di tengah-tengah kertas graf, tidak terlalu ke atas atau ke bawah atau terlalu ke kiri atau ke kanan.
5. Teknikal
- Tandaan tepat
- Paksi betul
- Tajuk jelas dan tepat
- Petunjuk, skala dan sumber tepat dan jelas serta diletakkan pada tempat yang betul
6. Estetik
- Kemas,bersih dan teratur
- Lorekan jelas
- Warna menarik dan sesuai
Aspek Pemarkahan
Aspek pemarkahan adalah meliputi perkara-perkara berikut
1. Markah yang diperuntukkan bagi bahagian ini adalah 15 markah. Aspek pemarkahan yang diambil kira adalah berdasarkan pecahan berikut:
a. Ketepatan
b. Kejelasan
c. Pemboleh ubah
d. Aspek teknikal
2. Ketepatan yang dimaksudkan:
i. Ketepatan carta yang dikemukakan, iaitu carta itu menepati kehendak soalan
ii. Ketepatan pengiraan
iii. Ketepatan tandaan pada skala berdasarkan jumlah yang telah dikira dan kiraan pada skala
iv. Ketepatan dan kesesuaian tajuk dengan kandungan maklumat
3. Kejelasan dimaksudkan ialah:
i. Kejelasan carta secara keseluruhannya, iaitu carta itu dapat memperlihatkan maklumat yang terkandung dalam petikan yang diberi secara sepontan.
ii. Kejelasan catatan yang dibuat pada skala dan ukuran unit nilainya.
iii. Kejelasan pada garis-garis yang dilukis ataupun pewarnaan atau lorekan pada carta.
Warna dan lorekan yang dibuat harus mempunyai perbezaan yang jelas antara satu sama lain.
4. Pemboleh ubah dimaksudkan ialah:
i. Semua pemboleh ubah yang dipaparkan dalam carta, maksudnya tidak ada yang tertinggal atau terlebih.
ii. Tepat, tidak terkeluar daripada yang diberikan dalam petikan.
iii. Ditempatkan pada paksi yang betul, misalnya 'tahun' mestilah ditempatkan pada paksi - x dan bukan paksi - y.
5. Aspek teknikal yang dimaksudkan ialah:
i. Letakan (layout), iaitu carta itu mestilah dilukiskan di tengah-tengah kertas graf, tidak terlalu ke atas, ke bawah, ke kiri atau ke kanan.
ii. Tajuk mestilah ditulis pada bahagian atas dan tengah carta. Tajuk tidak perlu digaris. Perkataan dalam tajuk mestilah dimulai dengan huruf besar (huruf pertama sahaja). Kata hubung dan kata sendi nama seperti 'dan', 'bagi', 'dalam' dan yang seumpamanya mestilah ditulis dengan huruf kecil.
iii. Sumber mestilah dicatatkan dengan betul, iaitu pada bahagian bawah sebelah kanan carta. Sebaik-baiknya sebaris dengan baris akhir petunjuk.
iv. Petunjuk harus ditulis di bahagian bawah sebelah kiri carta. Seelok-eloknya sebaris dengan pertemuan paksi-x dan paksi-y.
v. Skala jika perlu boleh ditulis di bahagian atas petunjuk ataupun di bahagian bawah petunjuk.
vi. Lorekan haruslah sesuai dan jelas berbeza antara satu pemboleh ubah dengan pemboleh ubah yang lain. Begitu juga dengan pewarnaan . Gunakan warna yang lembut, misalnya hijau muda, kuning air, merah muda, biru muda dan seumpamanya. Kombinasi warna haruslah harmoni dan lebih elok sekiranya mengikut ton, iaitu bermula dengan warna yang lebih gelap (di bawah) kepada warna yang lebih lembut atau terang.
1. Markah yang diperuntukkan bagi bahagian ini adalah 15 markah. Aspek pemarkahan yang diambil kira adalah berdasarkan pecahan berikut:
a. Ketepatan
b. Kejelasan
c. Pemboleh ubah
d. Aspek teknikal
2. Ketepatan yang dimaksudkan:
i. Ketepatan carta yang dikemukakan, iaitu carta itu menepati kehendak soalan
ii. Ketepatan pengiraan
iii. Ketepatan tandaan pada skala berdasarkan jumlah yang telah dikira dan kiraan pada skala
iv. Ketepatan dan kesesuaian tajuk dengan kandungan maklumat
3. Kejelasan dimaksudkan ialah:
i. Kejelasan carta secara keseluruhannya, iaitu carta itu dapat memperlihatkan maklumat yang terkandung dalam petikan yang diberi secara sepontan.
ii. Kejelasan catatan yang dibuat pada skala dan ukuran unit nilainya.
iii. Kejelasan pada garis-garis yang dilukis ataupun pewarnaan atau lorekan pada carta.
Warna dan lorekan yang dibuat harus mempunyai perbezaan yang jelas antara satu sama lain.
4. Pemboleh ubah dimaksudkan ialah:
i. Semua pemboleh ubah yang dipaparkan dalam carta, maksudnya tidak ada yang tertinggal atau terlebih.
ii. Tepat, tidak terkeluar daripada yang diberikan dalam petikan.
iii. Ditempatkan pada paksi yang betul, misalnya 'tahun' mestilah ditempatkan pada paksi - x dan bukan paksi - y.
5. Aspek teknikal yang dimaksudkan ialah:
i. Letakan (layout), iaitu carta itu mestilah dilukiskan di tengah-tengah kertas graf, tidak terlalu ke atas, ke bawah, ke kiri atau ke kanan.
ii. Tajuk mestilah ditulis pada bahagian atas dan tengah carta. Tajuk tidak perlu digaris. Perkataan dalam tajuk mestilah dimulai dengan huruf besar (huruf pertama sahaja). Kata hubung dan kata sendi nama seperti 'dan', 'bagi', 'dalam' dan yang seumpamanya mestilah ditulis dengan huruf kecil.
iii. Sumber mestilah dicatatkan dengan betul, iaitu pada bahagian bawah sebelah kanan carta. Sebaik-baiknya sebaris dengan baris akhir petunjuk.
iv. Petunjuk harus ditulis di bahagian bawah sebelah kiri carta. Seelok-eloknya sebaris dengan pertemuan paksi-x dan paksi-y.
v. Skala jika perlu boleh ditulis di bahagian atas petunjuk ataupun di bahagian bawah petunjuk.
vi. Lorekan haruslah sesuai dan jelas berbeza antara satu pemboleh ubah dengan pemboleh ubah yang lain. Begitu juga dengan pewarnaan . Gunakan warna yang lembut, misalnya hijau muda, kuning air, merah muda, biru muda dan seumpamanya. Kombinasi warna haruslah harmoni dan lebih elok sekiranya mengikut ton, iaitu bermula dengan warna yang lebih gelap (di bawah) kepada warna yang lebih lembut atau terang.
Monday, March 22, 2010
Format Kertas Peperiksaan STPM Pengajian AM Kertas 2 Bahagian D
Bahagian D:
Calon ditugaskan mengalih Bentuk Teks Linear kepada Teks Bukan Linear.
Bilangan soalan yang perlu dijawab:
Jawab 1 ( satu ) daripada 2 ( dua ) soalan dikemukakan.
Peruntukan masa:
Sebahagian daripada 3 jam keseluruhan masa diperuntukan kepada kertas 2 bersesuaian dengan pemberatan markah.
Jumlah markah:
Markah diperuntukan untuk Bahagian D ialah 15 markah.
Calon ditugaskan mengalih Bentuk Teks Linear kepada Teks Bukan Linear.
Bilangan soalan yang perlu dijawab:
Jawab 1 ( satu ) daripada 2 ( dua ) soalan dikemukakan.
Peruntukan masa:
Sebahagian daripada 3 jam keseluruhan masa diperuntukan kepada kertas 2 bersesuaian dengan pemberatan markah.
Jumlah markah:
Markah diperuntukan untuk Bahagian D ialah 15 markah.
Subscribe to:
Posts (Atom)